Verslag: Inferno - Dan Brown

Het nieuwste boek van Dan Brown met wederom professor Robert Langdon in de hoofdrol, heeft al direct nadat het in de winkel lag voor een nieuwe hype gezorgd. Inferno is alles wat het boek beloofd: spannend, interessant door de vele geschiedkundige informatie, puzzelen met alle ingenieus bedachte plotten, die zijn gebaseerd op Dante Alighieri's meesterwerk De goddelijke komedie en dan met name het deel dat over de afdaling in de hel gaat: Inferno.

Langdons tegenstander is ditmaal een geniale wetenschapper die een middel heeft bedacht om de overbevolking tegen te gaan. De wetenschapper sneuvelt al in het begin van het boek en dan begint een beklemmende race tegen de klok om de uitvoering van diens plan te saboteren en zo de mensheid te redden. Langdon wordt hierbij gesteund door de super intelligente docter Sienna. De tegenstand komt uit onbekende hoek en hun vijanden zijn talrijk en zwaar bewapend. Wie kan het eerst de raadselen van Dante ontcijferen?

Met Inferno heeft Brown weer een prima boek afgeleverd. Er wordt naar mijn mening wel wat te veel uitgeweid over de plaatsen en gebouwen, waardoor het soms meer een toeristische gids dan een spannend boek lijkt. En toch weet Brown de lezer net op tijd weer in het verhaal te sleuren en blijken de beschrijvingen belangrijke aanwijzingen te bevatten.

Inferno leest heel vlot weg,. Ik heb niet op het puntje van mijn stoel gezeten en door de veelheid van informatie had ik af en toe de neiging stukken over te slaan. Met andere woorden: een prima boek, maar voor mij is de magie wel uitgewerkt.