30 oktober 2015

Moederziel - Krijn Peter Hesselink

Moederziel. Die titel snakt ernaar om er automatisch iets achter te denken: het woordje 'alleen'. En een moederziel spreekt daarnaast ook aan als iets warms, iets teders. Helaas is dat niet de ervaring van onze hoofdpersoon, Jonathan. We maken kennis met hem wanneer hij in de hele vroege uurtjes van een nieuwe vakantiedag blootsvoets, zonder hemd en met alleen een soort pyjamabroek aan, voor de deur van een apotheek staat omdat hij de morning-after-pil wil hebben voor zijn vriendin. Jonathan is als de dood om vader te worden. In flashbacks wordt duidelijk waarom hij zich totaal niet geschikt acht om de zorg voor een kind op zich te nemen. Zelf komt hij uit een problematisch gezin met een geesteszieke moeder en een vader die zich afzijdig houdt door zich in zijn studeerkamer op te sluiten. Het kind Jonathan wordt door beide ouders in eerste instantie geestelijk in de steek gelaten. Daarna verdwijnt zijn moeder ook nog eens fysiek uit beeld en wordt er nooit meer over haar gesproken.

De auteur weet met korte, heldere zinnen treffend het gevoelsleven van de jonge en van de volwassen Jonathan te schetsen. Wat mij heel erg trof waren zinnen als: 'Ik rende naar het grasveld bij de bejaarden, deed het geluid uit, zette het op een schreeuwen'. Wanneer zijn moeder het op haar heupen kreeg, schreeuwde ze de hele boel bij elkaar. Jonathan sloot zich daar van jongs af aan al voor af, totdat hij alleen maar zag dat er geschreeuwd werd maar het niet meer hoorde. Hoe beschadigd kun je dan zijn als klein kind...... Daarom gaat zo'n zin door merg en been.

Wanneer de volwassen Jonathan zijn weggelopen moeder herkent in een oudere dame die hij ontmoet bij de apotheek, neemt het verhaal een bizarre wending. Hij neemt haar mee naar het vakantiehuisje waar hij met zijn vader en zijn vriendin logeert. Hoe zal zijn vader reageren op de terugkeer van zijn vrouw? De verrassing komt echter als een boemerang terug bij Jonathan wanneer hij de schokkende waarheid hoort.
Het is prachtig om te lezen hoe Hesselink een compleet en meeslepend verhaal heeft weten te vatten in een relatief klein boek (slechts 154 pagina's). Maar meer was ook niet nodig. Ik heb genoten van 'Moederziel'. Alles klopte aan het boek; ik miste niks en er was geen overbodige informatie. Compact, boeiend en interessant. Mooi.

Ik heb dit boek mogen lezen voor NotJustAnyBook. Volg deze link om de reacties van andere bloggers te vinden. Met dank aan uitgeverij Podium voor het toesturen van het boek.