27 september 2011

Het aardse slijk.

Vanochtend in het journaal gezien dat de eerste zorgpremies voor 2012 bekend zijn gemaakt door DSW; de andere zorgverzekeraars volgen op korte termijn. En wat blijkt: de kosten gaan (weer) omhoog; de inhoud wordt (weer) uitgekleed. Dus we betalen (weer) meer voor minder...
En dat terwijl de bezuinigingen ook net aangekondigd zijn via de Miljoenennota. Ik kan me zo voorstellen dat voor heel veel mensen het huilen nader dan het lachen staat. Ik word er zelf ook niet vrolijker van en dat terwijl er hier nog genoeg pecunia's binnenkomen.
Toch moeten ook wij langzamerhand de tering steeds meer naar de nering gaan zetten; even een weekendje weg zonder er verder over na te denken zit er ook hier niet meer in. Er moeten prioriteiten gesteld worden, gespaard worden voor (grote) uitgaven en maar hopen dat de APK's van onze auto's geen grote verrassingen met zich mee brengen, zoals vorig jaar.
Maar we mogen absoluut niet klagen: we rijden 2 auto's, we hebben ons feestje afgelopen weekend kunnen vieren, afgelopen jaar is de zolder verbouwd zonder dat we daar schulden voor moesten maken en voor volgend jaar kunnen we de caravanplek weer huren. Dus we hebben het heel wat beter dan veel anderen.
En voor de rest is het: budgetteren, op koopjesjacht, sparen voor grotere uitgaven. Aan schulden maken hebben we in ieder geval een broertje dood. Ons motto is: wat niet kan, kan niet en gebeurt dus niet. Er zijn genoeg andere dingen die we wel kunnen doen en waarvan we genieten.

26 september 2011

Feest!!

Vandaag zijn hubby en ik 25 jaar getrouwd :-). Jeetje, wat is dat vlug gegaan; ik heb nog haarscherp voor ogen hoe we 25 jaar geleden met de voorbereidingen bezig waren op de grote dag. We hadden geen rooie cent te makken, dus was het een low-budget bruiloft. Ik had een mooi pakje aan (wel van witte zijde), hubby had een net pak gekocht, vrienden zorgden voor de hapjes en wij voor soep en broodjes tussen de feestelijkheden door. Alleen was op de grote dag de bakker vergeten de broodjes te bestellen en was de slager vergeten de vleeswarenbestelling klaar te maken...... Terwijl ik onwetend bij de kapper zat, hebben andere mensen nog de benen onder hun lijf vandaan gelopen om alles op tijd in huis te krijgen.

Afijn, dat was 25 jaar geleden. Vandaag hebben we een rustig dagje met zijn tweeën gehad; vanwege het heerlijke weer zijn we naar de camping geweest om de caravan op te ruimen en schoon te maken. Alleen de voortent nog eraf, dan is hij weer helemaal winterklaar. En tussendoor heerlijk van de zon genoten; het gewoon warm!
Maar gisteren hadden we een leuk feestje met de familie. Omdat praktisch iedereen in onze familie van koken houdt, hebben we een kookworkshop georganiseerd bij het bedrijf Kookbeleving. En dat was een schot in de roos! De locatie was prachtig, Peter en Annemieke van Kookbeleving hadden een tafel klaargemaakt waar alle producten op lagen, de eettafel was prachtig gedekt en ze hadden heerlijke taarten besteld om mee af te trappen. 
Tussen 14.00 en 15.00 uur was de ontvangst met een kopje koffie/thee en een stukje taart, waarna werd verteld wat we allemaal gingen doen. En dat was heel wat: 
Voorgerecht: een trio van lichte aardappel/preisoep, filotaartje met gerookte kip en een gevulde champignon.
Hoofdgerecht: rollade met tutti-frutti met mandarijnensaus, rosbiefrolletjes met gehakt, scholvisfiletrolletjes met basilicumsausje, een salade en gevulde tomaten met geitenkaas en kruiden.
Nagerecht: sinasappelcrème met tijm, chocoladetaartje en gepocheerde vijgen in mascarponesaus.

Rond 15.30 uur was het zover: we mochten de keuken in! Schort of sloof voor, de recepten werden verdeeld en we mochten in tweetallen aan de slag. Uiteraard ging mijn broer de slager van start met de rollade en hubby met een andere broer maakte de chocoladetaart voor het dessert. Ik heb me met een schoonzusje over de visrolletjes en de sinasappelcrème gebogen. Anderen gingen aan de slag met de lichte aardappel/preisoep, de taartjes van gerookte kip, de gemarineerde vijgen met mascarpone etc.  Het was leuk, het was gezellig; iedereen liep door elkaar heen, nam een drankje, was aan het kletsen, bekeek de recepten, brak de eieren en hakte de kruiden. Kortom: fun!

Concentratie!
 De keuken was ruim genoeg met 15 gaspitten, waarvan 3 grote wok branders, 2 grote werktafels met ruim voldoende plek om te snijden, te roeren en te mengen, een levensgrote koelkast, 4 ovens en een hele grote voorraad potten, pannen, maatbekers en allerlei apparatuur zoals blenders, mixers, weegschalen etc.

En dan natuurlijk als sluitstuk: het opeten van alles wat was gefröbeld in de keuken. Het was heerlijk en het was gezellig! En het lijkt allemaal zo simpel dat je denkt: dat ga ik thuis ook eens doen. Voor dat doel kregen we aan het eind allemaal de recepten mee. Benieuwd wanneer ik weer rollade met tutti frutti eet, of visrolletjes met rauwe ham en versgemaakt basilicumsausje of sinasappelcrème met tijm......
Er komen nog heel veel meer foto's, maar die staan nog op het fototoestel van broer- en manlief.

Heb je een feestje te vieren en wil je het leuk en ongedwongen en informeel? Probeer dan ook eens een kookworkshop; grote aanrader. Wij hebben in ieder geval genoten!
Alle lof voor Peter en Annemieke van Kookbeleving! Aardige lui met een passie voor koken en dat weten ze goed over te brengen op hun gasten. Dank je wel dat je van ons feest een FEEST hebt gemaakt.


  
 





22 september 2011

Een potje....

Dat maken de politici er momenteel van, naar mijn mening. Het zou tijdens de Algemene Beschouwingen moeten gaan over de miljoenennota, over de bezuinigingen die met name de mensen treffen die het niet kunnen missen, over Griekenland en de schuldencrisis. Maar ze komen niet verder dan elkaar uitschelden voor 'de grote gedoger' en 'kleuter' en de minister-president en die rare PVV-er Wilders blijven steken op het niveau van 'doe normaal man', 'nee, doe jij normaal man'.
Manmanman...... en dat zijn de leiders van ons land - die moeten ons uit de crisis slepen, mannen en vrouwen van stavast, met visie, met beleid.....
Wil je het zelf terugzien? Klik hier (maar zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb).

Ik word er gewoon stil van; ik heb de kamerleden zelden tot zo'n laag niveau zien zinken. Er moet heel veel veranderen willen ze mijn respect weer verdienen.

21 september 2011

Leuke ontmoeting...

Gisteren hebben we weer gekookt voor het Inloophuis De Ontmoeting in Amersfoort. Dit doen we 2 keer per jaar met heel veel plezier. Er eten gemiddeld zo'n 15 personen mee, inclusief onszelf en het is elke keer weer even leuk (en dankbaar) om te doen. Mensen genieten er van wanneer ze een lekker maal voorgeschoteld krijgen.

Gisteren waren er 2 Poolse stagiaires aanwezig, die in Nederland zijn om af te kijken hoe het vrijwilligerswerk rondom buurthuizen e.d. is opgezet. Met de opgedane kennis willen ze in hun eigen streek ook dergelijk werk gaan doen. Ze zijn al wel gestart, maar de fijen kneepjes kennen ze (nog) niet.
Ze hebben ons geassisteeerd, o.a. door het tafeldekken, het dessert netjes klaarzetten en nog meer klusjes. Ontzettend leuke en enthousiaste vrouwen, waarbij de ene alleen Pools sprak en de ander redelijk Engels. Het was zo gezellig dat ze ons hebben uitgenodigd om maandag aanwezig te zijn bij hun afscheidsdiner, waarbij ze Poolse gerechten gaan koken voor de aanwezigen. We hebben natuurlijk gelijk ja gezegd! Heel benieuwd wat we dan allemaal voorgeschoteld krijgen - nieuwe ideeën opdoen wellicht.

Recensie: Vechten voor Max - Antoinette van Heugten

Flaptekst: Met pijn in het hart laat Danielle Parkman haar autistische zoon Max opnemen in een inrichting. In plaats van beter gaat het daar steeds slechter met hem. Toch accepteert ze de door de artsen gestelde diagnose niet: Max zou agressief en gevaarlijk zijn, en zo kent ze haar zoon niet. Ze besluit hem weg te halen uit de kliniek, maar dan vindt ze hem bewusteloos in een kamer, onder het bloed, naast een jonge patiënt die is doodgestoken...
Mijn recensie:
Hoever ga je als moeder wanneer je zoon wordt beschuldigd van moord?
Max, de autistische zoon van advocate Daniëlle Parkman, is depressief en suïcidaal wanneer ze hem naar een psychiatrische inrichting brengt om een definitieve diagnose te laten stellen. Van het begin af aan heeft ze een hekel aan de leden van het behandelend team; ze wordt bij haar zoon weggehouden en wordt bij alles wat ze voor Max wil doen tegengewerkt. Ze komt erachter dat ze niet volledig wordt ingelicht over de onderzoeken die bij Max worden gedaan waardoor ze steeds argwanender wordt.
Dan wordt een andere jonge patiënt, Jonas Morrison, vermoord, terwijl Max in diens kamer wordt gevonden, bewusteloos, onder het bloed en met het moordwapen in handen. Max heeft Jonas al een paar keer aangevallen, dus iedereen is ervan overtuigd dat hij de dader is. Iedereen, behalve Daniëlle. Ze beweegt hemel en aarde om zijn onschuld te bewijzen en zet daarbij haar eigen veiligheid op het spel.

Vechten voor Max is het debuut van Antoinette van Heugten. Zij is van huis uit internationaal strafrechtadvocaat en heeft een zoon met het syndroom van Asperger en een stiefzoon die autistisch is. Ze weet waar ze over schrijft en dat is duidelijk te merken aan de schrijfstijl. Helder van taal en met kennis van zaken neemt ze de lezer mee de diepten in van een getraumatiseerde ziel en schetst ze voor welke barrières ouders kunnen komen te staan wanneer ze de instellingen tegenover zich vinden.

Het boek is geschreven in een meeslepende stijl. Door gebruik te maken van de tegenwoordige tijd heb je als lezer het gevoel bovenop het verhaal te zitten; er als het ware zelf bij te zijn. Op het eind van het boek verliest de auteur enigszins de controle over het verhaal, wanneer ze de getuigenis van de moeder van Jonas tijdens een hoorzitting op theatrale wijze beschrijft, maar dat is haar vergeven.
Al met al een geslaagd debuut. De romantische lijn in het verhaal hoort bij een boek van uitgeverij Harlequin Holland (die wij voornamelijk kennen van de bouquetreeksboekjes), maar dat doet niets af aan het geheel.
Antoinette van Heugten (van Nederlandse afkomst) is nu met haar tweede boek bezig, waarin Nederland en de Tweede Wereldoorlog een prominente plaats innemen. 

18 september 2011

Recensie: Opgelicht - Josten & Smits

Met Opgelicht debuteren de auteurs Marc Josten en Rob Smits met wat het eerste deel in een reeks boeken met in de hoofdrol opsporingsambtenaar Denise de Wit moet gaan worden.
Denise is teamleider van een recherche-onderdeel dat onderzoek doet naar vastgoedfraude bij HoboInvest. De zaak loopt voor geen meter en aan alle kanten wordt aan de poten van haar stoel gezaagd. Ze is wars van etiquette, gaat wanneer het haar uitkomt alle boekjes te buiten en werkt ondanks haar team graag solistisch. Ze is energiek, uitdagend, heeft depressieve buien, rijdt graag hard en is niet vies van een borrel, maar heeft door onzekerheid ook vaak buikpijn van de verantwoordelijkheid die ze draagt.
Wanneer de boekhouder van HoboInvest wordt vermoord bijt ze zich nog verder in de zaak vast, maar wanneer ze een ongeoorloofde relatie krijgt met een werknemer van HoboInvest, Tom Zandberg, wordt ze van de zaak gehaald.

Ondanks het feit dat ze is geschorst, gaat Denise op eigen houtje met het onderzoek verder. Hierbij wordt ze geholpen door Tom, die inmiddels ook zijn bedenkingen heeft bij de gang van zaken rondom HoboInvest. Het grote salaris is erg prettig, maar tegen welke prijs wordt dat verdiend?
Grote vraag is wie er eigenlijk achter de schermen aan de touwtjes trekken en tegen wie ze ten strijde trekken. Zijn dat alleen de figuren die achter de verdwenen papieren van de vermoorde boekhouder aanzitten – en wie zijn dat eigenlijk? – of zijn er andere schaduwen waartegen ze vechten?

Opgelicht is in potentie een goed boek met in de eerste hoofdstukken een goede opbouw waarbij de diverse karakters worden geïntroduceerd. De auteurs hebben uit eigen ervaring van onderzoeksjournalist en de rechtspraak geput om een redelijk spannend verhaal neer te zetten. Daar zijn ze op zich wel in geslaagd, maar sommige onderdelen waren wat over de top danwel ongeloofwaardig.
Het boek is heel filmisch, met veel oog voor detail, geschreven. Het is een echte actiethriller, geschreven voor en door mannen. Willen de auteurs ook de vrouwelijke thrillerlezers aan zich binden, dan verdient het aanbeveling om Denise minder één-dimensionaal als gefrustreerde, oversexte bitch neer te zetten.
Voor mij betekent dit boek een leuk tussendoortje; ik merk dat ik een week na lezing al moeite heb mij grote delen van het boek te herinneren. Om te boeien en te binden is meer inhoud nodig, zowel van karakters als van plot.

13 september 2011

Ik ben gevraagd.....

nee, niet om te trouwen. Dat is 25 jaar geleden al gebeurd :-). Over bijna 2 weken is dat jubileum aan de beurt; gaan we leuke dingen doen met de familie.

Ik ben gevraagd als recensent! Ik schrijf als hobby recensies, met name voor Leestafel.info (hartstikke leuke boekensite; zie linkje onder Interessante links). Ik ben een amateur, maar vind het leuk om te pas (en te onpas) mijn mening te geven over boeken die ik gelezen heb. Van sommige boeken doe ik dat wat minder uitgebreid, uit tijdgebrek en dan gaat het om niet-recensieboeken. Maar als ik een boek als recensie-exemplaar krijg, schrijf ik daar uitgebreid over. Deze recensies komen ook op dit blog te staan en ik stuur ze naar relevante boekensites. Nu ben ik benaderd om officieel recensent te worden, omdat ze mijn recensies zo goed vonden! Ik zat helemaal te glimmen achter de computer van trots :-). Ik vind het erg leuk dat mijn schrijfsels zo gewaardeerd worden (al komen ze met iets modernere middelen tot stand dan op dit plaatje gesuggereerd wordt....).
Voor wie ik ga schrijven verklap ik nog even niet, maar zodra de eerste recensie online gaat laat ik het zeker weten! Duim maar voor me dat ik aan de verwachtingen zal voldoen; ik vind het best spannend....

Edit 18 september: de site waarvoor ik ben gevraagd te recenseren is http://www.crimezone.nl/. Een beregoeie site voor en door thrillerfans. En daar mag ik dus voor schrijven :-).

8 september 2011

Recensie: Medelijden met de duivel - Violet Leroy

Op klaarlichte dag wordt de 32-jarige Sara Hirsch in haar winkel in de PC Hooftstraat doodgeschoten. Het is iedereen een raadsel waarom; ze had geen vijanden, ze zou binnenkort gaan trouwen en ook een roofoverval wordt al gauw uitgesloten. Isabel Raven is Sara's beste vriendin. Zij raakte als tiener zwanger, werd het huis uitgeschopt door haar ouders en liefdevol opgenomen door Sara en haar moeder. Wanneer Isabel een mogelijk verband vindt tussen de dood van Sara en de zelfmoord van isabel's grootouders exact vijftig jaar eerder, gaat ze zelf op onderzoek uit en stuit daarbij op onverwachte geheimen uit het verleden en het heden.

Feiten en fictie spelen dwars door elkaar in dit boek. Wat hebben de Jodenvervolging, de ramp met de Herald of Free Enterprise en de Stones-hit 'Sympathy for the Devil' te maken met Sara's dood? Is er een verband tussen de zelfmoorden van de grootouders van Sara en van de grootouders van Isabel? Wat heeft de eerste vrouw van Sara's verloofde, die omkwam tijdens de ondergang van de veerboot, te maken met de vader van een vroeger buurgenootje van Sara en Isabel, die nu politie-agente is en meewerkt aan het onderzoek naar Sara's dood? Waar is de verloofde van Sara trouwens? De ene vraag na de andere duikt op en Isabel is vastbesloten de antwoorden te vinden.
De moord op Sara blijkt niet het begin, maar het einde te zijn van een onverkwikkelijke geschiedenis die al voor de Tweede Wereldoorlog is begonnen. Verraad, onrecht en eigenbelang zijn de ingrediënten waaruit de auteur een goed opgebouwde thriller heeft gecomponeerd. Aan het eind van het boek is de geschokte conclusie dat je eigenlijk niet anders kunt dan medelijden met de duivel te hebben.

Medelijden met de duivel is een boeiende, indringende thriller. De lezer krijgt een verbijsterend aantal gebeurtenissen en personen voorgeschoteld, die allemaal op de een of andere manier met elkaar te maken hebben. Het is dan ook zaak de aandacht er goed bij te houden. Naarmate de chaos van losse draden tot een logisch geheel worden geweven, wordt een afschuwelijk complot zichtbaar.

Dit is het tweede boek van Violet Leroy, die in 2008 sterk debuteerde met 'Tot op de bodem'. Wat mij betreft duurt het niet nog eens drie jaar voor een nieuw boek van haar het daglicht ziet.

Tas met boeken gekregen

Ik word met enige regelmaat aangenaam verrast door collega's die boeken aan mij geven voor bookcrossing. Zo ook vanochtend. Ik kreeg een grote plastic tas vol met mooie boeken: twee van Frank McCourt, eentje van Robert Goddard, een paar mooie romans en een paar dunnere boekjes. Een andere collega wierp gelijk verlekkerde blikken op het boek van Goddard, dus dat heb ik gelijk geregistreerd en hij is al weer doorgegeven. De rest gaat mee naar huis om geregistreerd te worden en zal zijn weg wel vinden, hetzij via een OBCZ (Officiële BookCrossing Zone) hetzij door wild releases.

Voor info over bookcrossing zie http://www.bookcrossing.com/ of de Nederlandse steunsite: http://www.bookcrossing.nl/.

7 september 2011

Herfst!

Zo! Dat waren beste buien de afgelopen nacht! De regen kletterde tegen het raam en de wind ging goed tekeer. Gelukkig was de esdoorn net gesnoeid; dat scheelde heel veel getik tegen het raam. Elders in het land was het slechter: omgevallen bomen, overlast door veel regen. Vanochtend was het al weer over en 'moest' ik met de fiets naar het werk ;-). Hopelijk is het vanmiddag ook nog droog!!

Ik houd van de seizoenen: in de lente de prille kleuren van nieuwe bladeren, in de zomer de luie warmte en de overvloedige bloemen, in de herfst de ruigheid van de stormen en de mooie lichtval in de bossen op de verkleurende bladeren en in de winter de verstilling wanneer er een dik pak sneeuw is gevallen of de knisperende, ijsblauwe luchten bij een koudefront. Ondanks alle ongemakken die de diverse weertypes met zich mee (kunnen) brengen, begroet ik elk seizoen iedere keer weer met veel plezier! Dus voor nu: op naar een prachtige herfst :-).

6 september 2011

Recensie: Toen god een konijn was - Sarah Winman

Orlando Uitgevers heeft een goede neus voor het ontdekken en uitgeven van prachtige romans.

Toen god een konijn was
vertelt over het leven van Elly en haar onverbrekelijke band met haar broer, haar ouders en haar vrienden. Elly is een gewoon Engels meisje met liefhebbende ouders, een geweldige oudere broer en goede vrienden. Enkele grote thema's spelen een belangrijke rol in het boek, zoals homosexualiteit, vriendschap, liefde, ziekte, verlies en religie. Maar Sarah Winman weet het zo te presenteren dat deze  als terloops in het verhaal meegenomen worden. Ze maken gewoon deel uit van het leven van Elly zonder haar als onder een loodzware deken te verpletteren. Door de lichte, soms zelfs hilarische maar ook onverbloemde manier van beschrijven leest Toen god een konijn was als een gestroomlijnd verhaal dat je niet weg kunt leggen. Het ene moment kijk je als lezer glimlachend toe hoe Elly door het leven buitelt; het andere moment leef je met haar mee wanneer droeviger omstandigheden haar raken. En altijd is daar haar onverbrekelijke band met haar broer.

De hoofdpersonen in het boek figureren allemaal als satellieten rondom Elly. Haar broer en zijn vriend Charlie; haar vriendin Jenny Penny met het onhandelbare haar waardoor ze altijd en overal te laat komt (of gebruikt ze die smoes om haar onzekerheid te maskeren?) en die later om onduidelijke redenen het contact verbreekt; haar lesbische tante Nancy die een oogje op haar moeder heeft, hun vaste gast Arthur die permanent de cottage naast hun huis bewoont en natuurlijk haar ouders die op onconventionele wijze hun Bed & Breakfast runnen omdat ze toch geld genoeg hebben en liever een goed thuis voor hun gasten scheppen. 
Alles wordt beschreven tegen de achtergrond van ware gebeurtenissen die de wereld hebben geschokt; zoals van de studenten die in 1968, het geboortejaar van Elly, in Parijs de straat opgingen, via de moord op John Lennon en de dood van prinses Diana, tot de schokkende aanslagen op de Twin Towers, waarvan de gevolgen een directe impact hebben op de familie van Elly.

Door de intrigerende titel was ik al nieuwsgierig naar het boek en ik ben heel blij dat ik het heb gelezen. Een mooie, sterke roman over een mooie, sterke familie.
Sarah Winman is actrice en heeft in het theater, in films en in televisieseries gespeeld. Met Toen god een konijn was heeft ze daarnaast een prima visitekaartje als auteur afgegeven.

5 september 2011

Nieuw leesvoer (september)!

Ik krijg boeken (bijvoorbeeld om te recenseren), ik doe mee aan acties waarbij boeken verloot worden en ik koop boeken (ik kan het niet laten....). De meeste boeken zijn thrillers, omdat ik daar een grote fan van ben, maar soms verras ik mezelf of laat ik me verrassen met een mooie roman. Onder het label Nieuwe boeken een overzicht van mijn nieuwe boeken; wellicht ter inspiratie?

De laatste schreeuw - Kate Brady
Nog 1453 kilometer…
Hij is net vrijgekomen uit de gevangenis. Hier heeft hij zeven jaar op gewacht. Het duurt nu niet lang meer.
Nog 876 kilometer…
Door haar getuigenis belandde hij achter de tralies. Nu is het tijd voor wraak.
Nog 305 kilometer…
Voor haar werk taxeert Beth Denison antieke voorwerpen en meubelen. Als ze de opdracht krijgt een set antieke porseleinen poppen te taxeren, heeft ze geen idee dat dat het begin is van een beangstigend kat-en-muisspel.
Nog 161 kilometer…
Dan worden de gruwelijk toegetakelde lichamen gevonden van enkele jonge vrouwen. De beschadigingen op de poppen die Beth onderzoekt, vertonen griezelige overeenkomsten met de verminkingen van de slachtoffers.
Nog één schreeuw verwijderd…
Hij is dichterbij dan ze denkt. Wordt Beth het laatste stuk uit zijn magnifieke collectie?
(gekocht bij Bruna uit de uitverkoopbak)
 
Zoek het maar uit - Chantal van Gestel
Wat zou jij doen als je een tweede kans kreeg in je leven?
Met die vraag wordt Ella geconfronteerd als haar schijnbaar perfecte leventje overhoopgehaald wordt door een gewapende overval die ze ternauwernood overleeft. Is haar baan in een boekwinkel eigenlijk wel genoeg voor haar? Wanneer gaat ze nu eindelijk zelf een boek schrijven? Wordt het niet eens tijd om te gaan samenwonen met haar ideale vriendje Owen? En waarom denkt ze opeens de hele tijd aan Dex, de jongen met wie ze opgroeide, haar eerste grote liefde? Gelukkig kan Ella met alles wat haar bezighoudt terecht bij haar oma. Dan stuit ze op een geheim dat oma altijd met zich heeft meegedragen over haar eigen jeugdliefde.
(recensieboek)


De verzekering - Joost Heyink
Een schrijver draait samen met zijn vriendin zijn verzekeringsmaatschappij een poot uit door zijn eigen dood te ensceneren. Maar als hij wil gaan genieten van de buit, blijkt zijn vriendin spoorloos verdwenen…Schrijver Tim Henderson bedenkt samen met zijn mooie, dwarse vriendin Laura een fantastische plot voor een nieuw boek: ‘Man draait verzekeringsmaatschappij een poot uit door zijn eigen dood te ensceneren.’ Dolenthousiast over het verhaal besluiten ze het zelf daadwerkelijk uit te voeren. Het eerste wat daarvoor nodig is: een stoffelijk overschot dat voor Tim kan doorgaan. Ze reizen af naar Colombia, waar een aantal onderwereldfiguren hen best een handje wil helpen. Als alles is geregeld vliegt Laura met het stoffelijk overschot naar Nederland. Tim duikt onder. Maar als hij enige tijd later contact zoekt met Laura om van de buit te gaan genieten, blijkt ze spoorloos verdwenen.
Joost Heyink schiep met Tim Henderson een van de grappigste antihelden uit de thrillerliteratuur. Tims warmte, humor en ietwat naïeve instelling maken hem een onvergetelijk en zeer menselijk personage.
(recensieboek)


Verlossing - Birger Baug
Inspecteur Halvor Heming is in de zomer met zijn gezin op vakantie op een eiland in het noorden van Noorwegen. Thuis in Oslo buigt zijn collega Kristine Holm zich over de onverklaarbare golf van verdachte overlijdensgevallen onder de drugsverslaafden van de stad.Wanneer zijmet een anonieme tipgever in een park afspreekt, wordt ze aangevallen door tweemannen, die haar met een mes neersteken.
Holm belandt, in coma, in het ziekenhuis en Heming keert meteen terug van vakantie om de zaak over te nemen en de aanvallers van zijn collega te vinden. Al snel komt hij te weten dat er een nieuwe, onbekende drugsleverancier in de stad is: niet Noord-Afrikaans, zoals de andere dealers, maar van Scandinavische origine. Tegelijkertijd raakt Heming in contact met de studente Irene, die voor haar studie veel patiëntendossiers heeft ingezien enmogelijk over cruciale informatie beschikt. Irene blijkt echter niet helemaal eerlijk te zijn tegenover Heming. Wat houdt ze achter?
(recensieboek)


De intrigant - Patricia Snel
Ik ijsbeerde door de kamer, af en toe naar buiten kijkend, over de Esweg en het maïsveld. De uivormige torenspits van Noaber was niet meer dan een speldenknop. Een ouderwetse houtenbierkar vol joelende jongelui in oranje voetbalshirts begaf zich naar de Klompenschuur. De trainer schreeuwde het hardst van allemaal. 'He! Kutwesterling! Ben je nu nog niet verhuisd?' Anna Verhulst verruilt de bruisende stad voor het pittoreske plattelandsdorpje Noaber. In het oude huis van haar oma hoopt ze haar verleden eindelijk achter zich te laten. De aanvankelijke dorpse gemoedelijkheid slaat echter snel om als Anna weigert haar buurmaneen stukje land te verkopen. De gemeenschap wil haar koste wat het kost weg hebben. Wanneer de sfeer steeds grimmiger wordt en Anna bedreigd wordt, staat ze met haar rug tegen de muur.
(gekregen van een bookcrosser)

De schedel - Iris Johansen
Forensisch beeldhouwer Eve Duncan is beroemd om haar gave aan de hand van een schedel de identiteit van de overledene vast te stellen. Hoewel ze een van de besten in haar vakgebied is, wordt haar leven overschaduwd door een afschuwelijke gebeurtenis uit haar verleden. Haar dochtertje Bonnie werd jaren geleden ontvoerd en is nooit teruggevonden.
Eve krijgt een verzoek van een van 's werelds meest gezochte criminelen, de Zuid-Amerikaanse wapenhandelaar Montalvo. Hij wil dat zij een schedel voor hem identificeert, in ruil waarvoor hij haar de sleutel belooft tot het vinden van haar dochter. Eve kan niet anders dan ermee instemmen. Ze zet haar eigen leven op het spel en vertrekt naar de Zuid-Amerikaanse jungle...
(gekocht bij Bruna)


Dan sterft ze - Gregg Hurwitz
Patrick Davis ziet zijn leven langzaam kapotgaan. Zijn huwelijk staat onder druk en hij wordt onterecht uit een filmproductie gegooid waar hij het scenario voor heeft geschreven. Alsof dat allemaal niet genoeg is, ontvangt hij op een ochtend een dvd waarop hij zichzelf in zijn eigenhuis kan zien. Na nog meer dvd's en vreemde opdrachten ontvangt hij een video met het volgende bericht: 'Zeg het tegen niemand. Doe wat we zeggen. Of zij sterft.'
Alles in zijn leven zal opgelost worden als hij maar doet wat er van hem gevraagd wordt. Maar Patrick raakt juist steeds dieper verstrikt in een web van intriges dat alles wat hij nog heeft in zijn leven, bedreigt. Hij weet niet meer wat echt is en wat niet, omdat zijn leven nu geregisseerd wordt door anderen. En elke keer als hij eruit wil stappen, volgt er een nare verrassing...
(gewonnen bij een actie op Carp.nl)

Overstap naar blogspot :-)

Vanwege de vele perikelen bij webstreepjelog en aangetrokken door de leuk uitgevoerde blogs elders op het weeweewee, de overstap gemaakt naar blogspot! Ik ben heel benieuwd en hoop binnenkort mijn eerdere blogs op webstreepje-enz hiernaar toe over te kunnen plaatsen; hetzij direct, hetzij via een linkje.

Wordt vervolgd!