30 maart 2015

De zes levens van Sophie - Sarah Meulemen

Afbeeldingsresultaat voor de zes levens van sophie
Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen: 'De zes levens van Sophie' van Sarah Meuleman waren helaas niet aan mij besteed. Het gegeven is interessant genoeg, hoewel niet uniek: twee meisjes die in hun jeugd hartsvriendinnen zijn raken uit elkaar. De reden is wel heel bijzonder: de schuchtere Sophie verdwijnt op jonge leeftijd spoorloos (en dat in de tijd dat net de misdaden van Dutroux aan het licht zijn gekomen) en de levendige Hannah blijft achter. Wat er is gebeurd en waar Sophie is gebleven? Niemand weet het. 18 jaar later woont Hannah in New York en is een gevierd columniste. Toch gooit ze alles overboord om een autobiografie te schrijven over beroemde vrouwen die ooit ook verdwenen zijn: Agatha Christie, Virginia Woolf en Barbara Follett. De link naar haar verdwenen vriendin is gauw gelegd. Ziet zij kans het verleden achter zich te laten?

Wat Sarah Meuleman daarna van het boek maakt kon mij eigenlijk hoegenaamd niet boeien. De informatie over Christie, Follett en Woolf hing naar mijn gevoel als los zand tussen de hoofdstukken over de jeugd van Sophie en Hannah en de huidige tijd van Hannah in New York. Ik kon er geen greep op krijgen. Voor mij waren de meest interessante stukken de flashbacks naar de tijd die Sophie en Hannah samen doorbrengen omdat daarin de ontwikkeling van de karakters het sterkst naar voren komt en het geheim van de verdwijning van Sophie verborgen ligt. Hoewel ik er niet veel over kan vertellen omdat anders teveel wordt weggegeven, was het slot van het boek voor mij een teleurstelling omdat ik deze ontwikkeling op de een of andere manier al halverwege het boek aan voelde komen.

De zes levens van Sophie is het debuut van Sarah Meuleman, journalist en programmamaker voor o.a. de VPRO. Daarnaast geeft zij presentatie workshops en lezingen.

Ik heb dit boek gelezen voor 'Een perfecte dag voor literatuur' van NotJustAnyBook



11 maart 2015

Schakel - Hugh Howey

Na het uitmuntende boek Silo is Schakel  het tweede deel in een spannende trilogie over het leven in ondergrondse silo's nadat de aarde is vergiftigd en onbewoonbaar is geraakt. En hoewel Schakel  in een tijdlijn eigenlijk de prequel is van Silo, is het een briljante zet geweest om dat boek eerst te laten verschijnen. De lezer is daardoor bekend geraakt met het leven in een silo en de problemen waarmee de bewoners worstelen.

In Schakel  wordt duidelijk waarvoor de silo's zijn bedoeld. En met elk hoofdstuk vergroot het afgrijzen over de arrogantie van de enkele machthebber die fatale beslissingen heeft genomen voor de hele mensheid. Beslissingen die in de eeuwen daarna hun sporen diep in de bewoners van de silo hebben nagelaten.

Het is af en toe pittige kost om je voor te stellen hoe het leven ondergronds is. Hugh Howey geeft blijk van een verbluffende fantasie en hij schotelt je een bevreemdend verhaal voor over loterijen om kinderen te mogen krijgen en over doden die als voedingsstof dienen voor de boerderijen – er is immers geen vruchtbare grond waarop verbouwd kan worden. Herkenbaarder wordt de situatie waar het gaat om hiërarchie, onderdrukking en de verdeel-en-heersstrategie die gebruikt wordt om het volk in de beperkte ruimte van de silo's in bedwang te houden. Met als ultieme straf de schoonmaak: wanneer je het te bont hebt gemaakt, word je gedwongen naar de buitenwereld gestuurd met de opdracht de vensters die boven de grond uitsteken schoon te maken. Daarna sterf je een akelige dood door het gif dat de aarde onbewoonbaar maakt.

Schakel  is een dystopisch verhaal dat zeer goed doordacht en uitgewerkt is. Howey laat je geloven dat het zo kan zijn: leven in een beperkte ruimte onder de verstikkende deken van controle en macht. De personages zijn goed uitgewerkt en ondanks het sciencefictionachtige karakter heel geloofwaardig neergezet. Je leeft mee met Donald/Troy, die de silo's heeft geconstrueerd, niet wetende waarvoor ze bedoeld waren en met de jonge Mission die Solo wordt in een silo waar het afschuwelijk misgaat. En wanneer tegen het einde van het boek ook de hoofdpersoon uit Silo, sheriff Juliëtte, weer acte de présence geeft, wordt de lezer voorbereid op een schokkende cliffhanger – de opmaat naar het laatste deel van de trilogie, Stof.

Schakel  is superspanning van de bovenste plank. Hugh Howey schrijft onderhoudend en boeiend en weet de aandacht goed vast te houden met plotselinge plotwendingen en goed getimede onthullingen. Een terugkerend thema in zijn boeken is het overwinnen van tegenstand zonder daarbij jezelf te verliezen. Omdat Howey's boeken zich voornamelijk in de toekomst afspelen, worden ze veelal geclassificeerd als sciencefiction, maar volgens de auteur zelf zijn ze geschikt voor iedereen die van een goed verhaal en memorabele karakters houdt.

Tip: Schakel  is zelfstandig te lezen, maar voor een goed begrip van bepaalde gebeurtenissen en personages verdient het aanbeveling om eerst Silo  te lezen.

(Recensie geschreven voor Hebban.nl/Crimezone)

1 maart 2015

Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd - Den Tex en Timmerije

Afbeeldingsresultaat voor het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd
Nadat ik al een paar keer verlekkerd naar het boek had staan kijken, kwam de gelegenheid om het boek via NotJustAnyBook te lezen. Die gelegenheid heb ik direct aangegrepen en ik heb daar absoluut geen spijt van gehad.

Het boek gaat over de liefde tussen Guus en Lienke, een jong echtpaar in Indië dat bij de bezetting van Indië door de Japanners in 1941 elkaar uit het oog verliest. Guus is in dienst van de luchtvaarttak van de KNIL. Hij was met een aantal collega's in Australië om nieuwe vliegtuigen op te halen wanneer de Jappen Nederlands-Indië binnenvallen. Vanaf die plek maken ze mee hoe de hoge heren hun hagje proberen te redden en politieke spelletjes spelen. Ze zijn gefrustreerd en proberen naar Indië terug te gaan om hun gezinnen op te halen, maar dat mislukt keer op keer. Totdat ze slachtoffer worden van een sinister complot met grote gevolgen voor Guus en zijn vrienden.
Intussen is Lienke samen met familieleden in een kamp geïnterneerd en maakt daar de nodige gruwelen mee.

Het boek heeft mij bij tijden ontroerd vanwege de afstand en tijd overstijgende liefde van Guus en Lienke, en een ongemakkelijk gevoel gegeven wanneer beschreven wordt hoe er door legerleiding en politiek met mensen is omgesprongen. De combinatie van auteurs (een thrillerschrijver en een auteur van historische en literaire non-fictie) geeft het verhaal een verassende diepte: de spanning van een zoektocht naar de waarheid en de historische component maken het boek voor mij als geschiedenis- en thrillerliefhebber een must om gelezen te hebben.

'Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd' is een mooi en emotioneel geladen monument voor iedereen die tijdens de Japanse bezetting van huis en haard verdreven waren.

Na deze lovende woorden toch ook een punt van kritiek: de schrijvers zijn veel te gedetailleerd in hun beschrijvingen. Alles maar dan ook alles wordt verteld waar het soms beter was geweest om daden voor zichzelf te laten spreken. En de laatste hoofdstukken geven voor mij geen meerwaarde aan het boek, maar zijn meer een afsluiting om de cirkel helemaal rond te maken. Beetje overbodig. Maar dat daargelaten heb ik het boek met veel plezier en geboeid gelezen.

Ik heb dit boek gelezen voor 'Eenperfecte dag voor literatuur' van NotJustAnyBook.