Dit boek heb ik voor de 5*****-sterren leesclub van crimezone.nl gelezen en er de volgende recensie voor gemaakt (ook gedeeltelijk te vinden als lezersrecensie op de site van crimezone).
Met Moordenaar zonder gezicht krijgt het debuut van Kevin Guilfoile, dat onder de titel 'Des duivels' in 2006 al eens is uitgebracht, een tweede kans. Waarschijnlijk was het boek zijn tijd toen ver vooruit en werd het teveel als science fiction bestempeld. Inmiddels is de wereld er heel anders uit gaan zien en wordt er met dank aan schaap Molly met andere ogen gekeken naar medische ontwikkelingen zoals klonen, en is een virtuele wereld als 'Schaduwwereld' (een online spel dat in het boek wordt gespeeld) na het succes van Second Life, dat bij het eerste verschijnen van dit boek in 2006 nog in ontwikkeling was, heel normaal.
Met Moordenaar zonder gezicht krijgt het debuut van Kevin Guilfoile, dat onder de titel 'Des duivels' in 2006 al eens is uitgebracht, een tweede kans. Waarschijnlijk was het boek zijn tijd toen ver vooruit en werd het teveel als science fiction bestempeld. Inmiddels is de wereld er heel anders uit gaan zien en wordt er met dank aan schaap Molly met andere ogen gekeken naar medische ontwikkelingen zoals klonen, en is een virtuele wereld als 'Schaduwwereld' (een online spel dat in het boek wordt gespeeld) na het succes van Second Life, dat bij het eerste verschijnen van dit boek in 2006 nog in ontwikkeling was, heel normaal.
De moordenaar zonder gezicht is
de verkrachter en moordenaar van de 17-jarige dochter van
kloonspecialist dr. Davis Moore. De politie slaagt er niet in de
dader te vinden. Gek van verdriet en per ongeluk in het bezit van DNA
van de vermeende moordenaar, besluit Moore over te gaan tot een
ethisch verwerpelijke en verboden daad: hij kloont het DNA om zo via
het kind te weten te komen wie de moordenaar is. Immers, het kind is
een exacte kopie van deze man! En zo komt Justin Finn ter wereld,
een schattig jongetje dat opgroeit tot een leuke, superintelligente
puber. Wanneer Justin, inmiddels tiener, erachter komt dat hij is
gekloond, zoekt hij Moore op om meer te weten te komen over zijn
achtergrond. Wat Moore 17 jaar geleden in gang heeft gezet, mondt uit
in een subliem bedacht slotakkoord.
Er zijn verschillende verhaallijnen in
het boek waardoor je als lezer de aandacht er goed bij moet houden.
Maar Kevin Guilfoile houdt alle zijsporen prima in de gaten en brengt
het geheel tot een subliem bedacht slotakkoord. De echte en de
virtuele wereld lopen naadloos in elkaar over; heel knap bedacht en
geloofwaardig op papier gezet. Guilfoile schrijft ook nog eens in een
vlotte, boeiende stijl, hoewel het boek niet bovenmatig spannend is.
Wat dat betreft, mist het een thriller-accent. Het verhaal zit echter
zo goed in elkaar en is zo fascinerend, dat je je er als lezer
helemaal in kunt verliezen. Alleen had ik een heel klein
vraagtekentje bij het onvermijdelijke einde van de relatie
Justin-Moore. Dat was voor mij wat over de top.
Wat ikzelf heel intrigerend vond, was
dat in de wereld van het boek sprake is van gekloonde mensen die deel
uitmaken van de gewone maatschappij. Hoe zal dat over 50 jaar in onze
reële maatschappij zijn, vraag ik me dan af, de ontwikkeling van
moderne bevruchtingstechnieken als IVF in gedachten nemend? Zal het
er ooit van komen dat klonen de normaalste zaak van de wereld wordt?
Guilfoile neemt alvast een voorschot op de toekomst en schetst
hiermee, naast een geweldig goed boek, een beeld van wat
werkelijkheid zou kunnen worden. Want naar mijn mening is het niet de
vraag óf het ooit zover komt, maar wanneer. Met naast alle positieve
ontwikkelingen, ook alle misdadige mogelijkheden vandien. Om te
griezelen.....
Kevin Guilfoile (1968) is journalist en
schrijver en woont in Chicago. Zijn tweede boek, De Duizend,
verschijnt dit jaar bij uitgeverij Marmer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten