Melanie McGrath is Engelse en woont afwisselend in Londen en aan de kust van Kent. Na haar studies politicologie, filosofie en economie raapte ze haar moed bij elkaar om een levenslange wens in vervulling te doen gaan: schrijven. Ze heeft in eerste instantie meer journalistieke artikelen en non-fictie geschreven. Met Onder het ijs begeeft ze zich op een heel ander terrein, waarbij ze haar gedegen kennis over de Inuit en hun leefomstandigheden deskundig verwerkt in een actueel en interessant verhaal.
Het interessante aan Onder het ijs is, dat het zich afspeelt in een gebied en bij een bevolking waar de gemiddelde westerling niet veel van weet: hoog boven de poolcirkel leven de Inuit hun eigen leven in een geïsoleerde gemeenschap. Ze moeten weinig hebben van de 'qalunaat', de blanken, en bemoeien zich het liefst alleen met hun eigen mensen. Maar de rust in het Inuitdorp waar hoofdpersoon Edie Kiglatuk woont, raakt ernstig verstoord wanneer een toerist tijdens de eendenjacht wordt doodgeschoten, een andere toerist even later verdwijnt en Edie's stiefzoon Joe onverwachts sterft. Zelfmoord, dat is de algemene opinie in het dorp. Er wordt nauwelijks onderzoek naar de sterfgevallen gedaan en losse eindjes worden weggemoffeld. Edie gelooft niet in ongelukken en zeker niet in een eventuele zelfmoord van Joe. Met haar beruchte vasthoudendheid, die haar tot de beste berenjager en gids van het dorp maakte, bijt ze zich vast in haar zoektocht naar de waarheid en stuit daarbij op zeer onfrisse zaken.
Onder het ijs is geen zinderende thriller maar een uitstekend opgebouwde spannende roman die zich laat lezen als een detective. De plotontwikkelingen zitten goed in elkaar en de lezer volgt Edie op de voet tijdens haar moeizame jacht op de moordenaar. Er is veel aandacht voor de schitterende maar levensgevaarlijke natuur, de barre leefomstandigheden en de tradities van de Inuit. De liefde van McGrath voor het volk en het land spreekt uit elk detail. Ze heeft enige tijd bij de Inuit gewoond en kent alle goede maar ook de minder positieve kanten van het leven in het hoge Noorden. Een hechte gemeenschapszin gaat hand in hand met wijdverbreide drankzucht en slecht onderwijs. Die realiteit is de stevige basis voor het boek waardoor het verhaal authentiek overkomt en je je goed kunt verplaatsen in de hoofdpersonen... Maar of ik ooit net als Edie verlekkerd zal kijken bij gebakken kariboedarmen of een stuk uitgebakken walrusspek waag ik te betwijfelen. Voor in het boek staat een kaartje van het gebied waar het verhaal zich afspeelt, en dat is een superhandig hulpmiddel bij het volgen van de tochten van Edie.
Na alle, ook door mij zeer gewaardeerde, Scandinavische thrillers die de afgelopen jaren de boventoon hebben gevoerd in dit genre, heeft McGrath met Onder het ijs een nieuwe, interessante setting voor thrillers aangeboord.
Het interessante aan Onder het ijs is, dat het zich afspeelt in een gebied en bij een bevolking waar de gemiddelde westerling niet veel van weet: hoog boven de poolcirkel leven de Inuit hun eigen leven in een geïsoleerde gemeenschap. Ze moeten weinig hebben van de 'qalunaat', de blanken, en bemoeien zich het liefst alleen met hun eigen mensen. Maar de rust in het Inuitdorp waar hoofdpersoon Edie Kiglatuk woont, raakt ernstig verstoord wanneer een toerist tijdens de eendenjacht wordt doodgeschoten, een andere toerist even later verdwijnt en Edie's stiefzoon Joe onverwachts sterft. Zelfmoord, dat is de algemene opinie in het dorp. Er wordt nauwelijks onderzoek naar de sterfgevallen gedaan en losse eindjes worden weggemoffeld. Edie gelooft niet in ongelukken en zeker niet in een eventuele zelfmoord van Joe. Met haar beruchte vasthoudendheid, die haar tot de beste berenjager en gids van het dorp maakte, bijt ze zich vast in haar zoektocht naar de waarheid en stuit daarbij op zeer onfrisse zaken.
Onder het ijs is geen zinderende thriller maar een uitstekend opgebouwde spannende roman die zich laat lezen als een detective. De plotontwikkelingen zitten goed in elkaar en de lezer volgt Edie op de voet tijdens haar moeizame jacht op de moordenaar. Er is veel aandacht voor de schitterende maar levensgevaarlijke natuur, de barre leefomstandigheden en de tradities van de Inuit. De liefde van McGrath voor het volk en het land spreekt uit elk detail. Ze heeft enige tijd bij de Inuit gewoond en kent alle goede maar ook de minder positieve kanten van het leven in het hoge Noorden. Een hechte gemeenschapszin gaat hand in hand met wijdverbreide drankzucht en slecht onderwijs. Die realiteit is de stevige basis voor het boek waardoor het verhaal authentiek overkomt en je je goed kunt verplaatsen in de hoofdpersonen... Maar of ik ooit net als Edie verlekkerd zal kijken bij gebakken kariboedarmen of een stuk uitgebakken walrusspek waag ik te betwijfelen. Voor in het boek staat een kaartje van het gebied waar het verhaal zich afspeelt, en dat is een superhandig hulpmiddel bij het volgen van de tochten van Edie.
Na alle, ook door mij zeer gewaardeerde, Scandinavische thrillers die de afgelopen jaren de boventoon hebben gevoerd in dit genre, heeft McGrath met Onder het ijs een nieuwe, interessante setting voor thrillers aangeboord.
Deze recensie heb ik voor crimezone (www.crimezone.nl) geschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten