Recensie: Het Reservaat - Liselotte Stavorinus

Liselotte Stavorinus (1967) studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde en Culturele Studies. Zij woont met man en kinderen in Blaricum.

Jetset, geld, relaties en misdaad in één boek. De uitgever brengt dat onder de noemer Gooische thriller. Daarbij krijg je bij voorbaat al een idee over de personages in Het Reservaat en dat klopt aardig: rijke mensen met mooie villa's en het goede leventje dat daar bij hoort: met veel witte wijn overgoten lunches, shopsessies en vakanties in luxe huizen in plaatsen waar je met een modaal inkomen niet veel te zoeken hebt. Maar het is niet allemaal pracht en praal wat de klok slaat. Dat ervaart ook Jessy Dudock die met haar gezin vanuit Curaçao naar het Gooi verhuist en in een dorp terechtkomt dat ook wel 'Het Reservaat' wordt genoemd: een exclusieve enclave met eigen regeltjes en gewoonten. Na een stroef begin waarin ze geen aansluiting vindt in de buurt, wordt ze door Amanda, de spontane en vrijgevige vrouw van de bekende, vermogende televisieproducent Marcus Voorbach, onder haar hoede genomen. Jessy en Amanda kunnen het goed met elkaar vinden en ook de mannen, Marcus en Jessy's echtgenoot Victor, worden goede vrienden. Het leven lacht hen toe. Maar, zoals Jessy wordt toegefluisterd: 'Niets is wat het lijkt.'

In het begin wist ik niet goed wat ik van het boek moest vinden, maar Liselotte Stavorinus heeft met dit debuut bewezen dat ze goed in staat is subtiel, met kleine speldenprikjes, de psychologische spanning op te voeren. Langzaam gaat het verhaal onder je huid zitten. Het jeukt hier wat, het krabt daar wat met summiere aanwijzingen dat er iets niet klopt. En ondertussen feest het vriendinnenclubje van Jessy en Amanda onvermoeid door tot het einde. En dan blijkt inderdaad: niets is wat het lijkt.....

Mooi, helder taalgebruik en een prima gedoseerde mix van perspectiefwisseling tussen de hoofdpersonen maken het verhaal compleet. Alleen hadden de personages wat meer inkleuring mogen krijgen; op Jessy na worden we weinig gewaar van de overige karakters en het verhaal vervalt iets te veel in herhaling van het ene feest na de andere party.

Als debuut is 'Het reservaat' zeer geslaagd. Het valt door onderwerp en uitwerking te typeren als vrouwenthriller en zal denk ik ook het meest door vrouwen gewaardeerd worden. Nadat ik even in het verhaal moest komen, heb ik in ieder geval het boek met veel plezier gelezen.

Words for teenagers.....

Dit plaatje kwam ik tegen op Twitter. Food for thoughts.......

Automatische overschrijvingen checken?

Oeps, het is al weer half september geweest!
Hoog tijd om alle doorlopende en automatische betalingen te checken en dan met name aan goede doelen. Een paar organisaties krijgen een jaarlijks, wat groter bedrag. Ik wil mijn lijst opschonen en indien nodig aanpassen omdat ik verwacht dat ons inkomen volgend jaar naar beneden gaat. En tja, hoe graag ik goede doelen ook wil steunen, het moet wel realiseerbaar zijn binnen ons besteedbaar inkomen. Dus: alles maar eens goed nakijken. Voor veel organisaties is de peildatum om dit soort boekingen stop te zetten 1 oktober of 1 november.

Kijk jij ook regelmatig of je steun aan goede doelen nog voldoet aan je wensen?

Nieuw leesvoer september 2013

Onvoltooid verhaal - Tatiana de Rosnay
Wanneer de jonge Nicolas Duhamel zijn paspoort wil laten vernieuwen, blijkt dit nog niet zo eenvoudig te zijn. Hij moet aan kunnen tonen dat hij Fransman is, en dan ontdekt hij tot zijn ontsteltenis dat zijn vader, Théodore Duhamel, offi cieel de Russische naam Koltchine draagt. Naar het verhaal achter deze naam kan hij slechts gissen, want zijn vader is op jonge leeftijd verdwenen tijdens een zeiltocht met zijn catamaran. Nicolas gaat op zoek naar zijn ware identiteit en komt uiteindelijk in Sint-Petersburg terecht.
Aangedaan door wat hij daar ontdekt besluit Nicolas een roman te schrijven, gebaseerd op zijn persoonlijke zoektocht. De roman over een familiegeheim wordt een enorm succes, maandenlang prijkt deze bovenaan alle bestsellerlijsten. Gedurende drie jaar reist Nicolas de hele wereld over voor lezingen en optredens en hij raakt verslaafd aan alle aandacht en luxe die hem ten deel vallen. Inmiddels wordt er door zijn uitgever reikhalzend uitgekeken naar zijn nieuwe roman. Samen met zijn verloofde Malvina reist Nicolas naar een resort op een eilandje voor de Toscaanse kust waar hij in alle rust zijn nieuwe meesterwerk moet zien te voltooien. Maar in dit paradijs voor de happy few zijn veel verleidingen die Nicolas plotseling in een wel heel oncomfortabele positie dwingen.
(recensieboek voor de uitgever)

Een goede raad - J.K. Rowling
Een grote roman over een kleine gemeenschap
Wanneer Barry Fairbrother onverwacht sterft, zijn de bewoners van Pagford geschokt. Pagford lijkt een idyllisch Engels plattelandsdorp, met een charmant marktplein en een oude abdij, maar achter die fraaie façade gaan grote conflicten schuil. Rijk tegen arm, tieners tegen hun ouders, vrouwen tegen hun echtgenoten, leraren tegen hun leerlingen...

In Pagford is niets wat het lijkt. De lege stoel die Barry achterlaat in de gemeenteraad is de aanleiding tot de grootste strijd die het dorp ooit heeft gekend. Wie zal zegevieren in deze verkiezingen vol opportunisme, valsheid en verbijsterende onthullingen?

Een goede raad is de eerste roman voor volwassenen van J.K. Rowling. In dit bijzondere boek onderzoekt een van ’s werelds beste vertellers de grote vragen van onze tijd.
(gekocht met een voor verjaardag gekregen boekenbon)

Stoner - John Williams
William Stoner wordt aan het einde van de negentiende eeuw geboren als zoon van een arme boerenfamilie. Tot groot verdriet van zijn ouders kiest hij voor een carrière als docent Engels. Hij wijdt zijn leven aan de literatuur en aan de liefde – en faalt op beide fronten. Zijn huwelijk met een vrouw uit een gegoede familie vervreemdt hem verder van zijn ouders, zijn carrière verloopt moeizaam en zijn vrouw en dochter keren zich tegen hem. Een nieuwe liefdesrelatie wordt verbroken om een schandaal op de universiteit te voorkomen. Stoner sterft uiteindelijk in anonimiteit, zoals ook zijn hele leven zich in de marge heeft afgespeeld.

Stoner is een onwaarschijnlijk mooi geschreven roman over het weinig opzienbarende leven van een weinig opzienbarende man.
(recensieboek voor Leestafel.info)

Bucket List

Eerder dit jaar heb ik een prachtige film gezien: The Bucket List met Jack Nicholson en Morgan Freeman. Leuk, ontroerend en inspirerend. Toen dacht ik: het lijkt mij leuk om ook zo'n lijst(je) te hebben met allerlei wensen en verlangens erop van dingen die je graag in je leven gedaan wilt hebben. Tja, en dan ga je denken; wat WIL ik eigenlijk doen, wat zijn de mogelijkheden, kan wat ik wil ook wel. En als je zo gaat denken, komt er dus nooit een bucketlist. En natuurlijk hoeven er niet per sé grootse dingen op te staan; juist ook de kleinere wensen zijn heel bepalend voor hoe je in het leven staat.
Dus trek ik hierbij de stoute schoenen aan en begin met dromen. Waar die dromen eindigen en of ze uitkomen? Dat doet er niet toe; dromen is al fijn. De lijst is ook lang niet af maar wordt steeds bijgewerkt met nieuwe dromen.
Wat staat er op jouw Bucket List? 

1. Een cursus stemacteren volgen (sta inmiddels ingeschreven)
2. Nog een keer op vakantie naar IJsland
3. In 2014 een nieuw seizoen op de camping in Ermelo
4. Een nieuwe baan
5. Elke maand een keer naar de bioscoop
6. Mijn auto verkopen (26-08-2013)
7. DVD serie 1 van Borgen kijken (ligt al tijdje klaar)
8. Een (stilte)retraite bijwonen
9.

Leef!

Er zijn slechts twee dagen in het jaar waarop niets gedaan kan worden. De ene noemen we gisteren en de andere noemen we morgen. Vandaag is de juiste dag om lief te hebben, te geloven, te doen en vooral om te leven.

(Dalai Lama)

Verslag: De vermoedens van Mr. Whicher of De moord op Road Hill House - Kate Summerscale

Kate Summerscale (1965) is een Engelse schrijfster en journalist. Haar eerste boek (The Queen of Whale Cay) schreef ze toen ze bij het schrijven van een necrologie gefascineerd raakte door het leven van een in de jaren 20 van de vorige eeuw beroemde vrouwelijke speedboat racer. Er bleek genoeg stof voor een prachtig boek te zijn. Hierna dook ze in de geschiedenis van de moord in het landhuis Road Hill House, wat resulteerde in het boek 'De vermoedens van Mr. Whicher of De Moord in Road Hill House'. En vorig jaar heeft ze een boek gepubliceerd over de allereerste en opzienbarende echtscheidingszaak in Engeland in 1844, 'De geheime liefde van Mrs. Robinson'.

In een afgelegen landhuis in Engeland wordt in 1860 de driejarige Saville Kent vermoord. Hij is 's nachts uit zijn bedje gehaald, terwijl zijn jongere zusje en de kinderjuffrouw in dezelfde kamer sliepen. Het huis was voor de nacht afgesloten; het ligt daarom voor de hand dat iemand van het uitgebreide huishouden de moord heeft gepleegd, maar wie? Saville's vader of moeder? Of een (stief)broef of -zus? Of iemand van het personeel? De moord blijft lang onopgelost en dan krijgt de fameuze detective van Scotland Yard, Jack Whicher, de zaak overgedragen. Maar is het niet veel te laat om de moordenaar op te sporen?

In een uitgebreide en zeer gedetailleerde reconstructie schotelt de auteur een stoet aan verdachten en mogelijke oplossingen voor. Ik heb gefascineerd zitten lezen hoe het recherchewerk anno1860 in zijn werk ging. Mede door de uitgebreide research van Summerscale ontstaat het beeld van gedreven onderzoekers die koste wat het kost erachter proberen te komen wat er precies is gebeurd. Het rechercheren stond nog in de kinderschoenen, de eerste echte rechercheurs werden pas in 1841 door de London Metropolitan Police aangesteld. Inspecteur Whicher was één van hen.

Het boek is gebaseerd op feiten maar is te lezen als een spannende detectiveroman. Verwacht geen spannende whodunnit, maar meer een 'how did they do it'. Dus geen snelle achtervolgingen, geen harde actie, maar een minutieuse beschrijving van alles wat er is gebeurd, op een dusdanige wijze dat je bijna één ding volledig uit het oog verliest: het slachtoffer.

Mooi en meeslepend; ik heb ervan genoten.

 

(gelezen als spannend samenleesboek voor Leestafel.info)

 

Open Monumentendag 2013

Dit weekend, 14 en 15 seeptember, is het weer Open Monumentendag. Gek, nu zijn wij best wel tuk op niet al te dure uitjes, maar tijdens de Open Monumentendag zijn wij nog nooit naar iets geweest dat hierbij betrokken was. Meestal is dit weekend gevuld met andere zaken. Zo ook nu......
Toch wil ik het hier noemen, misschien een tip voor een blogbezoeker? Doe er je voordeel mee, zou ik zeggen :-).

Het thema dit jaar is: Macht en Pracht, met een mooi logo. Waar gaat het over *copy/paste van de site*:
Bij Macht & Pracht zal aandacht zijn voor verschillende soorten macht, en de pracht die daar in Nederland uit voortkwam, en ons nog steeds omringt. Te denken valt bijvoorbeeld aan politieke macht, economische macht, rechterlijke macht of kerkelijke macht. De rijkdom, schoonheid en grootsheid die macht kon voortbrengen is overal om ons heen in gebouwen terug te vinden: kastelen en paleizen, grachtenpanden en patriciershuizen of buitenplaatsen en landgoederen. Maar denk ook aan de grootsheid en luister van de gebouwen die de verschillende kerkgenootschappen voortbrachten, of de rijk gedecoreerde handels- en kantoorgebouwen en de gebouwen van rechtspraak en openbaar bestuur.

Voor alle informatie over de Open Monumentendag, o.a. over deelnemende monumenten en activiteiten (zoals een fotowedstrijd voor kinderen) vind je op de site.

Van alles wat

Tja, en toen was het weekend al weer voorbij! Ik heb weekenden van 3 dagen (vrij-, zater- en zondag). Heerlijk! Soms zijn ze goed gevuld, soms lummel ik wat aan en meestal zit het er tussenin.
Afgelopen weekend was zo'n lekker lummel weekend. Vrijdag: boodschappen en wat huishoudelijke klusjes. Vrijdagavond ga ik altijd naar een vriendin om de honden uit te laten en bij te kletsen, maar ze belde vanwege het slechte weer af. Dat maakt zo'n dag in één keer een stuk langer!
Zaterdag; wat heb ik zaterdag eigenlijk gedaan? O ja, we zijn naar de camping gegaan - in eerste instantie wilden we het hele weekend gaan maar de weersverwachtin was zo slecht dat we hebben besloten om alleen zaterdag te gaan. En zelfs die hele dag hebben we niet volgemaakt, omdat het slechte weer iets vlugger kwam dan verwacht, helaas. Toch was het goed dat we gegaan zijn, want ik bleek de vorige keer vergeten te zijn de koelkast uit te zetten terwijl ik wel de deurtjes van koel- en vriesdeel had opengezet....... Resultaat: één grote ijsberg in het vriesdeel. Dus aan de bak! En toen we weggingen dubbele check of we hem wel uit hadden gezet :-).

Zondagochtend eerst maar weer eens naar de kerk geweest. Dat was een eeuwigheid geleden (in het voorjaar). In de zomerperiode zijn we meestal op de camping te vinden, dus dan schiet het er gauw bij in. Was een zinnig idee om te gaan! Preek ging o.a. over: doe wat je doet met hart, ziel en verstand. Doe wat jij vindt wat bij je past en niet alleen omdat het 'moet'. Voor mij betekende het: niet ten koste van alles vast willen houden aan mijn huidige werkgever, die mijn functie wegreorganiseert waardoor ik boventallig ben. In een belangstellingsgesprek kan ik later deze week aangeven wat ik wil, maar: wat wil ik eigenlijk???? Daar ben ik nu hard over aan het nadenken: past deze werkgever nog bij mij en/of ik bij deze werkgever? Wat bieden ze mij en wat kan ik haar bieden? Genoeg stof om over na te denken, dus.

Om alle onrust even weg te werken, hebben we zondagavond naar een heerlijk luchtig komische misdaadfilm gekeken: After The Sunset, met o.a. Pierce Brosnan en Woody Harrelson. Perfecte film op perfecte tijdstip! Gelachen en genoten! En de hersens eventjes stil gezet.

De zin van stilte

Er was een eenzame monnik die op een dag bezoek kreeg van enkele mensen. Nieuwsgierig vroegen ze hem wat voor nut het leven in stilte en meditatie had.  De monnik, die net met een emmer water haalde uit een diepe bron, stopte zijn werkzaamheden en zei: ‘Kijk eens in de bron. Wat zien jullie?’...
De mensen tuurden naar het water en zeiden: ‘We zien helemaal niets.’

Enige tijd later herhaalde de monnik zijn vraag. ‘Kijk weer in de bron. Wat zien jullie nu?’
De mensen keken weer en zeiden opgetogen: ‘We kunnen in de weerspiegeling onszelf zien!’

‘Dat is de kracht van de stilte,’ legde de monnik uit. ‘Ik was water aan het putten en daarom was het water onrustig. Nu is het rustig en kunnen jullie jezelf zien. De stilte van meditatie zorgt ervoor dat je jezelf kunt zien. Maar blijf nog even hier wachten. ‘

Enige tijd later zei de monnik weer: ‘Kijk nu nog een keertje in de bron. Wat zien jullie nu?’ De bezoekers tuurden naar de bron en riepen uit: ‘Nu zien we de stenen op de bodem van de bron!’ ‘Juist,’ beaamde de monnik, ‘als je maar lang genoeg wacht en opgaat in stilte en meditatie, kun je de grond van alles aanschouwen.’

Verhaal uit: De kleren van de yogi

Recensie: Verborgen verleden - Els Ruiters

Het verleden kun je heel lang verborgen houden, soms voor altijd. Maar heel vaak komt het ook weer boven water en zul je er mee moeten afrekenen, goedschiks of kwaadschiks. In 'Verborgen verleden' gaat rechercheur Ava van Amstel op zoek naar de moordenaar van een jonge vrouw die bij graafwerkzaamheden in een tuin gevonden word. Zij is jaren geleden vermoord en onder een terras verstopt en Ava moet diep in het verleden duiken om het geheim van haar dood te ontrafelen.
Hierbij wordt ze op de hielen gevolgd door een onderzoekster die werkt aan een efficiëntie-evaluatie van de recherche en die Ava op de zenuwen werkt, en wordt ze gestalkt door iemand die iets schijnt te weten over Ava's verleden. Wat gebeurde er die snikhete dag in 1999; welk geheim houdt Ava verborgen?

'Verborgen verleden' is het tweede boek met Ava van Amstel en haar partner Rob Welsman in de hoofdrollen. Rob Welsman is weer aan het werk, nadat hij aan het eind van het vorige boek zwaargewond is geraakt. Ava is een krachtige persoonlijkheid met ruwe randjes maar ook met kwetsbare kanten en Rob is de ideale sidekick, rustig maar met genoeg pit om Ava in toom te kunnen houden. Het boek is vanaf het begin boeiend, onder andere door de intrigerende perspectiefwisselingen met steeds nieuwe stukjes informatie die het verhaal op tempo en afwisselend houden.

Geheimen; ze zijn slopend, ze zijn funest voor je gemoedsrust en ze maken eenzaam. Maar wanneer geheimen eenmaal niet meer verborgen zijn, bieden ze ook opluchting en de mogelijkheid tot vooruitkijken. Dat besef dringt langzaam door tot alle betrokkenen.

Ik heb 'Verborgen verleden' met veel plezier gelezen. Els Ruiters heeft bewezen in verschillende genres thuis te zijn, waaronder jeugdboeken en chicklits. Wat mij betreft mag ze haar schrijftalent op korte termijn weer botvieren op een nieuw avontuur van Ava en Rob!

Spannend samenleesboek september/oktober 2013

Na een pauze die iets langer heeft geduurd, is bij Leestafel (www.leestafel.info) weer een nieuw spannend samenleesboek gekozen. Hier vind je informatie over samenlezen en de boeken die we de afgelopen tijd daarvoor hebben gelezen.

In september/oktober lezen we Mystic River - Dennis Lehane
Over het boek:
De vrienden Sean, Jimmy en Dave groeien op in een volksbuurt van Boston. Hun vriendschap komt abrupt ten einde wanneer een van hen wordt ontvoerd door twee mannen die zich voordoen als politieagent. Dit incident verandert het leven van de drie jongens voorgoed.
Vijfentwintig jaar later brengt het lot hen weer bij elkaar. Sean is inmiddels rechercheur, Jimmy een ex-gevangene en Dave een psychisch beschadigde armoedzaaier. Als Jimmy's dochter vermoord wordt gevonden, krijgt Sean de taak het onderzoek te leiden. Terwijl Sean de zaak volgens de regels van de wet probeert op te lossen, wordt hij keihard geconfronteerd met de wereld van geweld en criminaliteit die hij achter zich had gelaten.
Mystic River is een bloedstollende psychologische thriller, maar tegelijkertijd ook een epische roman over liefde, trouw en familie.