25 februari 2012

Pannenkoekenwandeling Holten (15 km), 25-02-2012

Zaterdag 25 februari: het mooiste wandelweer dat je je maar kunt denken. Niet te koud, niet te warm, droog met af en toe een klein zonnetje. Vandaag zijn we naar Holten gegaan waar door de organisatie een pannenkoenentocht is uitgezet. Vraag me niet waar dat op slaat, want ik heb geen pannenkoek gezien :-).
Wat we wel hebben gezien is de prachtige omgeving van de Sallandse Heuvelrug. Direct buiten Holten begint het al; met een mooie glooiing liepen we zo het bos in. De route slingerde zich van het ene mooie pad naar het andere mooie uitzicht. Na 5,5 km was de rustplaats ingericht. Keurig verzorgd, met een half open tent, stoeltjes, koffie en thee etc. Er was zelfs een mobiel toilet! Maar daar hebben we geen gebruik van gemaakt; ik vind het dan toch prettiger om een verscholen plekje in de vrije natuur op te zoeken ;-).
Op een gegeven moment kwamen we bij een schitterend heideveld aan met pittige hoogteverschillen en de daarbij behorende prachtige vergezichten. Daar hebben we geweldig van genoten! En ik denk dat op het moment dat de heide bloeit het daar helemaal geweldig mooi moet zijn.

Na een tweede rust (op dezelfde plek als de eerste; we werden er met een grote slinger naar teruggeleid) was het tijd om de weg richting Holten weer op te gaan. Na een krappe 4 uur wandelen kwamen we weer terug op de plek waar we waren gestart.
Complimenten aan de organisatie; het was perfect geregeld allemaal. Heel erg bedankt voor een mooie dag (maar waar die pannenkoeken toch gebleven zijn.......).

20 februari 2012

Laat de mensen maar kletsen...

Ter inspiratie.....

Op een dag gingen vader en zijn zoon op reis. Vader gaf er zelf de voorkeur aan te lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel. Zo gingen zij op weg tot zij een paar mensen tegenkwamen die zeiden: 'Zie daar de wereld op zijn kop. De jeugd heeft geen respect meer voor de ouderdom. Die gezonde jongen rijdt op een ezel, terwijl zijn arme, vermoeide vader nauwelijks vooruit komt.'

Toen de jongen dit hoorde stond hem het schaamrood op de kaken. Hij stapte af en stond erop dat zijn vader verder zou rijden. Zo liepen ze voort, vader op de ezel en de jongen te voet. Even later kwamen ze weer mensen tegen die zeiden: 'Moet je dat zien! Wat een ontaarde vader, die zelf lekker op de ezel zit en zijn kind laat lopen.'

Na dit verwijt draaide de vader zich naar zijn zoon en zei: 'Kom, dan zullen we samen op de ezel rijden.' Zo vervolgden ze hun weg, tot zij mensen tegenkwamen die zeiden: 'Kijk, dat arme beest! Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden, wat een dierenbeulen!'

Daarop zei vader tot zijn zoon: 'Laten we afstappen. Het is beter dat we allebei te voet gaan, dan kan niemand ons nog verwijten maken.' Zo liepen ze verder achter hun ezel. Tot een stel voorbijgangers wederom commentaar leverde: 'Zie wat voor dwazen er op de wereld zijn. Ze lopen in de brandende zon en geen van beiden denkt eraan op de ezel te gaan zitten.'

Vader draaide zich om naar zijn zoon en zei: 'Je hebt het gezien, mijn zoon. Hoe je je ook gedraagt, op- en aanmerkingen zullen er altijd zijn in overvloed. Volg daarom altijd wat je eigen hart je ingeeft.'


Verhaal toegeschreven aan Aesopus (zesde eeuw voor Christus).

19 februari 2012

Winterwandeling Zeist (15 km), 18-02-2012

We hebben dit jaar voor het eerst weer eens tijd gehad c.q. genomen om een heerlijke wandeling te maken. Via  het wandelprogramma van de SGWB (Sticht Gooise Wandelsport  Bond) zijn we terechtgekomen in de prachtige bossen van de Utrechtse Heuvelrug rond Zeist.
Het weer was prima voor een wandeltocht; hoewel zwaarbewolkt wel droog en met 10 graden niet te warm en niet te koud. Fleecejack aan, rugzak om met extra water en een regenjas - want je weet maar nooit - en vlak voor 10.00 uur vertrokken we. Alle sneeuw en ijs van de afgelopen weken was weg; het bos en de heidevelden waren groen en bij sommige bomen begonnen de knoppen al weer vorm te krijgen.
Ook de eerste vogels lieten zich al weer horen, waaronder koolmeesjes en buizerds, die op jacht waren en op de thermiek boven de heidevelden zweefden. 

Kortom; we hebben ons prima vermaakt! De perfecte organisatie van de tocht was daar ook voor een groot deel verantwoordelijk voor: alles was prima voorbereid en je had de uitgeprinte routebeschrijving praktisch niet nodig omdat de bewegwijzering uitstekend was. Klasse! 

15 februari 2012

Recensie: Wraak - Antoinette Verstegen

Antoinette Verstegen (1967) is een veelzijdig persoon. Ze is columniste voor Vrouwenthrillers.nl, eigenaar van uitgeverij ''t Gebakken Luchtkasteel' en communicatieadviseur bij de gemeente Boxtel. Daarnaast heeft zij onlangs bij haar eigen uitgeverij haar debuutthriller Wraak het licht doen zien.

In Wraak is hoofdpersoon Lucy in eerste instantie een grijs, doorsnee persoontje: 27 jaar, single, gewoon baantje, huismus. Haar zus Sarah is het tegenovergestelde: uitgaanstype, vrolijk, een globetrotter die het met iedereen goed kan vinden. Tot ze onverwachts in India vermoord wordt. Het lijkt alsof Lucy ontwaakt uit een winterslaap; ze wordt woest en het enige wat ze nog wil is wraak nemen op de moordenaar van haar zus. Hiervoor schakelt ze een louche neef met criminele contacten in. Ze leert vechten en schieten, en dan gaat ze op pad, op zoek naar de persoon die ervan verdacht wordt haar zus vermoord te hebben. Totaal onverwacht kruist ook de liefde haar pad wanneer ze Tom ontmoet, de zakenpartner van haar zus. Maar is hij wel te vertrouwen? Was hij misschien betrokken bij de moord op Sarah?

Wraak is een vlot geschreven boek dat wordt geafficheerd als 'spannende roman', maar die typering naar mijn mening niet waarmaakt. In haar columns weet Antoinette Verstegen de lezers wel te boeien met haar korte, bondige zinnen, maar voor een boek is meer nodig. Het is dan aan de auteur om niet in de valkuil te stappen van het schrijven van een opeenstapeling van korte hoofdstukken die weinig onderlinge samenhang hebben. In Wraak is Antoinette Verstegen daar maar ten dele in geslaagd. Zo bijvoorbeeld hopt het hoofdpersonage van het ene continent naar het andere louter op basis van toevallige ontmoetingen en aanwijzingen, maar zonder dat er logische verbanden zijn tussen de verschillende afleveringen van haar avonturen.

De auteur wist me in eerste instantie wel te vermaken met haar licht ironische en vlotte schrijfstijl. Maar op een gegeven moment begon het me toch tegen te staan, omdat er naast die luchtigheid en ironie verder weinig diepgang en spanning in het verhaal zat. Voor de echte thrillerliefhebber een tegenvaller, maar wie gewoon vermaakt wil worden heeft aan Wraak een paar uurtjes pretentieloos leesplezier.

Tenslotte nog een kanttekening: ik heb me erg gestoord aan de vele redactionele fouten in het boek. Dat zijn slordigheden die niet hoeven voor te komen en de aandacht afleiden.


(Recensie eerder verschenen op crimezone.nl)

Tupla Mourits overgestapt naar uitgeverij VerbumCrime

Afgelopen zaterdag heb ik tijdens de boekpresentatie van Tweestrijd van Linda Jansma (toevallig?)kennisgemaakt met het schrijversduo Tupla Mourits. Gezellig mee gebabbeld en beloofd dat ik binnenkort hun boek Speeddate die al enige tijd bij mij in de boekenkast staat, te gaan lezen.
Tijdens het gesprek vertelden ze mij dat ze zijn overgestapt naar uitgeverij VerbumCrime van Ilse Karman! Dat is de uitgever van de geweldige thrillers van o.a. Marelle Boersma en Linda Jansma. Dat belooft wat voor de nieuwe boeken van Tupla Mourits, die trouwens onder een 'nieuwe' naam gaan verschijnen bij VerbumCrime: Tupla M.
Hun eerste boek bij deze uitgever heet Schuld en verschijnt begin mei. Daar ben ik dan erg nieuwsgierig naar!

Meer info: klik hier.

12 februari 2012

Beste thriller 2011 Award

Op 8 februari was het dan zover! Nadat iedere liefhebber in december en januari had kunnen stemmen op zijn of haar favoriet(en), werden op 8 februari in club Bitterzoet in Amsterdam de prijzen voor de beste thriller van 2011 in drie categorieën uitgereikt. En ik mocht daar bij zijn!
Het was een hele gezellige en druk bezochte avond waarbij de prijsuitreiking op heel originele wijze plaatsvond door middel van filmpjes met hoorspelicoon Paul Vlaanderen in de hoofdrol die de nominaties bekendmaakte. Klik  hier om de filmpjes te bekijken.

Er waren prijzen in drie categorieën: debuut, Nederlandstalig en buitenland. En de winnaars waren:
Voor ik ga slapen - C.J. Watson (Beste debuut)
Als de dood - Corinne Hartman (Beste Nederlandstalige thriller)
Gevallen - Karin Slaughter (Beste buitenlandse thriller)
Voor meer info over de uitreiking en de winnaars, klik hier.

Als toetje was er nog de uitreiking van de Crimezone Award of Honor voor Peter R. de Vries en zijn boek De ontvoering van Freddie Heineken. Dit boek is al 10 jaar het meest gewaardeerd door de bezoekers van crimezone.nl en dus was de uitreiking wel op zijn plaats! Omdat Peter R. de Vries niet aanwezig kon zijn, vond de uitreiking al eerder plaats en was ook hier een filmpje van gemaakt: http://bit.ly/w5YRtf.

Al met al een hele gezellige en geslaagde avond! En bij het weggaan kregen de aanwezigen nog een goodiebag mee, waarin het boek Wraak van Lotte en Soren Hammer en de DVD Snabba Cash (naar het boek Snel geld van Jens Lapidus). We zijn heel erg verwend!!

Dank Sander van crimezone.nl voor de organisatie en de ontvangst! En ik vond het leuk om kennis met je te maken.

1 februari 2012

Nieuw leesvoer (februari 2012)!

Tweestrijd - Linda Jansma
Hanna's wereldje is perfect. Voor de buitenwereld althans, want al vanaf het begin van haar huwelijk met de rijke en gerenommeerde gynaecoloog Axel Kolman wordt haar leven beheerst door intimidatie, bedreigingen en geweld. Als Sonja, rechercheur bij de Utrechtse politie, tegenover haar komt wonen, raken hun levens ongewild met elkaar verstrengeld. Dit zet een kettingreactie in werking, die niet meer te stoppen is...

Tweestrijd gaat over het gevecht van een jonge gehersenspoelde vrouw die moet kiezen tussen overleven, of ten onder gaan aan het geweld van de man waar ze van houdt.
(recensieboek)


Wraak - Lotte & Soren Hammer
De koelbloedigste seriemoordenaar van Denemarken is eindelijk opgespoord. Er is één probleem: de politie heeft geen enkel bewijs.

Hoofdinspecteur Konrad Simonsen van de politie in Kopenhagen wordt naar een plaats delict in Groenland gestuurd. Daar is het lijk van een jonge Deense vrouw gevonden, Maryann Nygaard. De leeftijd en het uiterlijk van het slachtoffer en de modus operandi van de moordenaar roepen bij Simonsen de huiveringwekkende herinneringen op aan een andere moordzaak waar hij tien jaar geleden bij betrokken was. De toenmalige hoofdverdachte beweerde onschuldig te zijn en pleegde kort na zijn veroordeling zelfmoord. Heeft Simonsen een onschuldig man de dood in gejaagd? Zijn team duikt in alle recente onopgeloste dossiers waarin jonge vrouwen met een vergelijkbaar uiterlijk als vermist werden opgegeven. Wat ze op het punt staan te ontdekken is zo schokkend dat ze, naarmate hun onderzoek vordert, steeds minutieuzer in de gaten worden gehouden door de werknemers van de Deense premier zelf. Dit weerhoudt junior-inpecteur Pauline Berg er echter niet van om deze zaak in haar eentje te willen oplossen. Met alle gevolgen van dien…

(gekregen van crimezone tijden verkiezing Beste Thriller 2011)