Schoppenvrouw - Mensje van Keulen

Mijn eerste boek van Mensje van Keulen, die al jaren bekroonde boeken schrijft, romans, verhalen, gedichten etc. Hoogste tijd dus om kennis met haar te maken en die kans kreeg ik door het boek Schoppenvrouw te mogen lezen voor NotJustAnyBook.

Schoppenvrouw oogt als een novelle, een klein, handzaam boek dat een compleet verhaal bevat. Het vertelt over Paula, een galeriehoudster, die is getrouwd met notaris Oscar. Samen hebben ze een zestienjarige dochter Emmy. Een doorsnee gezin, zo op het eerste gezicht. Maar al gauw blijkt dat het wemelt van de benauwende geheimen in de familie. Geheimen die willens en wetens stevig achter slot en grendel blijven maar toch de overhand lijken te gaan nemen op het moment dat Paula tijdens een soort Opsporing verzocht-uitzending Emmy herkent als dader van een gewelddadige overval met dodelijke afloop. Het is heel knap van de auteur hoe zij ervoor zorgt dat het verhaal niet kantelt naar een gewoon spannend verhaal, maar dat de personen centraal blijven staan. Onzekere Paula, die als puber te horen had gekregen van een zogenaamde ziener: 'neem nooit kinderen, ze zullen je meer verdriet dan vreugde geven.... Klavernegen hield een waarschuwing in en die is bevestigd door Schoppenvrouw'. Oscar, de (louche?) notaris – die meer weet dan Paula lief is. Emmy, het kind dat Paula toch kreeg, zestien jaar oud en twee handen op één buik met haar vader.

Ik kan me heel goed voorstellen dat het werk van Mensje van Keulen veel waardering krijgt. Ik heb Schoppenvrouw met veel genoegen gelezen, maar toch bleef het voor mij een afstandelijk geheel. Net of ik ergens de clou heb gemist. Ik wilde het wel graag uitlezen – en dat is in een vlot tempo gelukt mede gezien het handzame formaat – maar het heeft bij mij niet de dringende wens opgeroepen nu ook andere boeken van haar op te gaan zoeken. Maar komen ze op mijn weg, zoals Schoppenvrouw dat deed, dan zal ik het boek zeker niet laten liggen.

Met dank aan de uitgever van wie ik het boek heb ontvangen om te lezen voor NotJustAnyBook.

Hebban Reading Challenge 2016

Op Hebban.nl kun je vanaf 1 januari 2016 meedoen met een leesuitdaging: zet voor jezelf een doel van het aantal boeken dat je wilt lezen, maak een Hebban account aan indien je dat nog niet hebt en elk boek dat je in 2016 op 'gelezen' zet zal meetellen voor deze leuke uitdaging.

Mijn uitdaging is om 50 boeken te lezen en deze zoveel mogelijk te laten vallen binnen de 50 categorieën die Hebban heeft opgesteld. Gelukkig zijn er ook enkele jokercategorieën die je kunt gebruiken wanneer één of meer categorieën je niet bevalt of je hebt er geen boek voor beschikbaar.

De 50 categorieën zijn (met daaronder de boeken die ik ervoor heb gelezen):
01. Een boek met meer dan 500 bladzijden
02. Een boek uit de 19e eeuw
03. Een boek dat verfilmd is
04. Een boek met een Hebbanrecensie van 1* of 2*
05. Een humoristisch boek
06. Een boek dat dit jaar (2016) is verschenen
07. Een debuutroman van een Vlaamse auteur
08. Een trilogie
09. Een boek dat verscheen in jouw geboortejaar
10. Een boek dat je in een avond uit hebt
11. Een boek zonder menselijke personages
12. Een boek dat een Hebban Award heeft gewonnen
13. Een boek van een auteur met jouw initialen
14. Een boek dat je van je buurman of buurvrouw leent
15. Een verboden/verbannen boek
16. Een boek dat je absoluut niet wilt lezen
17. Een biografie
18. Een van de meest gekochte,  maar minst gelezen boeken
19. Een tiende roman van een auteur
20. Een verhalenbundel
21. Een grafische roman
22. Een boek vol romantiek
23. Een boek dat je eigenlijk te spannend vindt
24. Een boek van een selfpubber
25. Een boek van een Scandinavische auteur
26. Een boek dat zich afspeelt in de toekomst
27. Een boek dat je favoriet was in je jeugd
28. Een boek met een getal in de titel
29. Een waargebeurd boek
30. Een boek met een kleur in de titel
Roodkapje - Unni Lindell (gelezen: januari 2016)
31. Een enorm bekend boek dat iedereen gelezen heeft, maar jij nog niet
32. Een non-fictie boek
33. Een boek met een titel van maar één woord
34. Een boek dat zich afspeelt op een ander continent
35. Een boek dat op de examenlijst stond, maar dat je nooit hebt willen lezen
36. Een boek van een auteur van wie je nog nooit hebt gehoord:
Broeder Grimm - Craig Russel (gelezen: januari 2016)
37. Een detective
Een tip van de sluier - De Waal & Baantjer (gelezen: januari 2016)
38. Een boek geschreven door iemand die jonger is dan dertig
39. Een romantisch boek van een mannelijke auteur
40. Een historisch boek
41. Een boek waarvan je moet huilen
42. Een boek met een enorm lange titel
43. Een magisch boek
44. Een boek dat je al heel lang in je bezit hebt, maar nog niet hebt gelezen
45. Een jeugdklassieker
46. Een boek dat door het boekenpanel van DWDD wordt aanbevolen
47. Een boek dat je in de bibliotheek wordt aangeraden
48. Een boek met een ongelukkig einde
49. Een debuutroman van een heel succesvolle auteur
50. Een vrije keuze.....

Nora - Colm Tóibín

Nora en Maurice Webster zijn een gelukkig getrouwd echtpaar met 4 kinderen in het kleine Ierse stadje Enniscorthy van de zestiger jaren van de vorige eeuw. De 2 oudste kinderen, dochters Aine en Fiona, zijn het huis al uit en de twee jongste kinderen, Conal en Conor, wonen nog thuis. Nora zorgt voor het gezin en staat bekend als 'vrouw van' Maurice, de geliefde leraar aan de plaatselijke school. Wanneer Maurice ziek wordt en sterft, stort de wereld van Nora in. Langzaam krabbelt ze weer overeind en eigenlijk merkt de lezer dat ze innerlijk helemaal opbloeit. Diepe rouw maakt plaats voor het besef dat ze aan niemand verantwoording hoeft af te leggen voor haar daden en ze kruipt uit haar zelfverkozen schulp. Ze verkoopt uit geldgebrek het geliefde maar vervallen vakantiehuis en gaat weer aan het werk. Ze neemt beslissingen voor haar gezin die ze eerst aan haar man overliet en voelt zich er wonderlijk wel bij.

Tóibín beschrijft het alledaagse leven van Nora op zo'n manier dat je geboeid blijft lezen. De zinsopbouw is prachtig, met nergens een woord teveel om Nora's gedachten aan je toe te vertrouwen en je mee te laten leven met haar ups en downs. Voelt de lezer aan de ene kant een afstand tussen Nora en de rest van de wereld, anderzijds wordt ook haar diepe liefde voor haar man en kinderen duidelijk. Ondanks haar verlies weigert ze bij de pakken neer te zitten en pakt ze haar leven weer op, zowel voor zichzelf als voor haar kinderen. En ze ontdekt nieuwe dingen, zoals muziek.

Zoals in elk leven, zijn er ook losse eindjes die blijven hangen zonder dat dat afbreuk doet aan het verhaal. Bijvoorbeeld de reden waarom Conal is gaan stotteren. Is er iets gebeurd in de tijd dat Conor en hij bij tante Josie logeerden in de laatste weken dat zijn vader nog leefde en zijn moeder geen tijd voor hem had? En zo ja, wat? Voelde hij zich eenzaam? Nora – en dus ook de lezer – komt het niet te weten en wat mooier is: het doet er niet echt toe. Ook voor Nora niet; ze let goed op haar zoon en ziet dat hij ondanks alles gelukkig is.
De lezer stapt halverwege in het verhaal; leeft een tijdje mee met Nora en haar familie en stapt op een gegeven moment weer uit, op zoek naar een ander verhaal. Krachtige, prachtige Nora; laat haar maar haar gang gaan. Ze houdt de teugels van haar leven stevig in eigen handen.

Colm Tóibín (1955) is een Ierse auteur, woonachtig in Enniscorthy. Hij heeft verschillende prijzen gewonnen met zijn boeken. Voor Nora ontving hij dit jaar de Hawthorden Prize.

Ik heb dit boek met veel plezier gelezen voor 'Een perfecte dag voor literatuur' van NotJustAnyBook. Lees hier wat de andere bloggers ervan vonden.
Hartelijk dank aan uitgeverij De Geus voor het beschikbaar stellen van een leesexemplaar.

Moederziel - Krijn Peter Hesselink

Moederziel. Die titel snakt ernaar om er automatisch iets achter te denken: het woordje 'alleen'. En een moederziel spreekt daarnaast ook aan als iets warms, iets teders. Helaas is dat niet de ervaring van onze hoofdpersoon, Jonathan. We maken kennis met hem wanneer hij in de hele vroege uurtjes van een nieuwe vakantiedag blootsvoets, zonder hemd en met alleen een soort pyjamabroek aan, voor de deur van een apotheek staat omdat hij de morning-after-pil wil hebben voor zijn vriendin. Jonathan is als de dood om vader te worden. In flashbacks wordt duidelijk waarom hij zich totaal niet geschikt acht om de zorg voor een kind op zich te nemen. Zelf komt hij uit een problematisch gezin met een geesteszieke moeder en een vader die zich afzijdig houdt door zich in zijn studeerkamer op te sluiten. Het kind Jonathan wordt door beide ouders in eerste instantie geestelijk in de steek gelaten. Daarna verdwijnt zijn moeder ook nog eens fysiek uit beeld en wordt er nooit meer over haar gesproken.

De auteur weet met korte, heldere zinnen treffend het gevoelsleven van de jonge en van de volwassen Jonathan te schetsen. Wat mij heel erg trof waren zinnen als: 'Ik rende naar het grasveld bij de bejaarden, deed het geluid uit, zette het op een schreeuwen'. Wanneer zijn moeder het op haar heupen kreeg, schreeuwde ze de hele boel bij elkaar. Jonathan sloot zich daar van jongs af aan al voor af, totdat hij alleen maar zag dat er geschreeuwd werd maar het niet meer hoorde. Hoe beschadigd kun je dan zijn als klein kind...... Daarom gaat zo'n zin door merg en been.

Wanneer de volwassen Jonathan zijn weggelopen moeder herkent in een oudere dame die hij ontmoet bij de apotheek, neemt het verhaal een bizarre wending. Hij neemt haar mee naar het vakantiehuisje waar hij met zijn vader en zijn vriendin logeert. Hoe zal zijn vader reageren op de terugkeer van zijn vrouw? De verrassing komt echter als een boemerang terug bij Jonathan wanneer hij de schokkende waarheid hoort.

Het is prachtig om te lezen hoe Hesselink een compleet en meeslepend verhaal heeft weten te vatten in een relatief klein boek (slechts 154 pagina's). Maar meer was ook niet nodig. Ik heb genoten van 'Moederziel'. Alles klopte aan het boek; ik miste niks en er was geen overbodige informatie. Compact, boeiend en interessant. Mooi.

Ik heb dit boek mogen lezen voor NotJustAnyBook. Volg deze link om de reacties van andere bloggers te vinden. Met dank aan uitgeverij Podium voor het toesturen van het boek.

Wat we zien als we lezen - Peter Mendelsund

Van tevoren had ik me erg verheugd op dit boek: wat 'zien' we eigenlijk als we lezen. Hoe vormen beelden zich bij de woorden en vertalen we dat visueel. Dat is voor de een natuurlijk weer heel anders dan voor een ander. Dit boek zou laten zien hoe het visuele proces van de lezer werkt.

Ik kan er zeer kort over zijn: voor mij werkte het niet. Peter Mendelsund overspoelt de lezer werkelijk op elke bladzijde met voorbeelden, grafieken, tekeningen, losse flarden tekst, citaten etc. Ik haakte al erg vlug helemaal overdonderd af. Ik snap dit boek niet; het gaf mij geen enkel inzicht in hoe het proces werkt waarbij schrijvers, door middel van hints en aanwijzingen, lezers helpen om een beeld van een personage of een setting te krijgen.

Ik ben na een paar dagen nog een keer al bladerend door het boek gegaan en weer bekroop mij een benauwend en overdonderend gevoel. Ik heb het dan ook gauw weggelegd.

Heel jammer voor een boek dat er verder heel goed verzorgd en interessant uitziet.

Ik heb dit boek gelezen voor NotJustAnyBook. Lees hier wat andere bloggers erover schrijven.

De onverwachte held van kamer 13B - Teresa Toten

Wat een mooi boek is dit! Met een lach en een traan heb ik het uitgelezen. De auteur weet diep te raken met de indringende geschiedenis van de 15-jarige Adam Ross. Hij is onder behandeling bij een psychiater voor een dwangneurose, wanneer hij tijdens een praatgroep het 16-jarige meisje Robin ontmoet en op slag stapelverliefd wordt. Verder heeft hij een moeder die dreigbrieven ontvangt, een vader die workaholic is, een lieve stiefmoeder en een 4-jarig stiefbroertje waar hij zielsveel van houdt.

Ingrediënten genoeg voor een explosief en zwaarmoedig verhaal. Dat het dat absoluut niet wordt is te danken aan de goed gedoseerde vlagen humor die Teresa Toten in het boek heeft gestopt en haar schrijfstijl waar haar liefde voor de personages uit alle beschrijvingen blijkt. Het boek is volledig in balans en laat je diep meeleven met Adam maar ook lachen om de capriolen die zijn broertje uithaalt of om het gedrag van de leden van de praatgroep tijdens een excursie naar de katholieke kerk waar Adam bij hoort. En Goddank voor personages als pastoor Rick of psychiater Chuck die voor een stabiele basis zorgen.

Het boek staat in de handel als geschikt voor kinderen van 10-12 jaar. Eerlijk gezegd vind ik dat nog iets te jong, gezien het onderwerp van het boek en het taalgebruik. Ik zou het eerder inschatten voor tieners / young adults vanaf zo'n 14/15 jaar. Die kunnen de problematiek van Adam en zijn vrienden en de behandelde thema's zoals een eerste verliefdheid, psychische problemen, gescheiden ouders etc. beter begrijpen.

Teresa Toten (Canada, 1955) heeft met 'De onverwachte held van kamer 13B' een prachtig boek neergezet waarin de problemen van opgroeiende jongeren, zeker wanneer ze ook nog een 'rugzakje' meedragen, op een indringende maar nergens te zware wijze is beschreven. Een aanrader voor iedere lezer, jong of oud, die wil genieten van een mooi boek met inhoud. Wat mij betreft Literatuur met een hoofdletter L!

Ik heb dit boek gelezen voor 'Een perfecte dag voor literatuur' van NotJustAnyBook. Lees hier wat andere lezers van het boek vonden.

Dertig dagen - Annelies Verbeke

Dertig dagen van Annelis Verbeke is een mooie roman waarin het verhaal van de Senegalese Belg Alphonse wordt verteld. Alphonse is een klusjesman, rustig, kundig en geliefd bij zijn klanten. Naast het doen van zijn werk biedt hij voornamelijk een luisterend oor. Het verbaasde mij hoe snel zijn klanten hem volledig in vertrouwen nemen maar het is ook ontroerend om te lezen hoe hij op ogenschijnlijk simpele wijze hun levens weer een draai de goede kant op kan geven.

En hoe meer hij plooien bij zijn klanten gladstrijkt, hoe turbulenter zijn privéleven lijkt te worden.

De andere kant van het verhaal is het racisme, onbedoeld soms maar daarom niet minder kwetsend. Toch maakt Verbeke van Dertig dagen geen zwaar of mistroostig verhaal. Integendeel zelfs, het ademt een lichte, zomerse sfeer waarin je bijna de pointe kunt missen van de thema's die zij aansnijdt.

Prachtig, literatuur van de bovenste plank, waarbij de binnenkant is verpakt in een net zo mooie buitenkant die uitnodigt om het boek op te pakken. Doen!, zou ik zeggen.

Gelezen in het kader van Een perfecte dag voor literatuur van NotJustAnyBook. Volg de link voor meer blogrecensies over dit boek.