Recensie: De derde engel - Alice Hoffman

Alice Hoffman (1952) groeide op op Long Island en woont nu in Boston. Ze is welbekend en geliefd om haar romans waarbij familierelaties de boventoon voeren. Naast romans heeft ze non-fictie, scripts en kinderboeken geschreven. Enkele van haar boeken zijn succesvol verfilmd.

De derde engel is een verhaal zonder expliciete hoofdpersoon; het gaat over geloof, hoop, verlies maar bovenal over liefde in al haar wonderbaarlijke vormen en hoe één persoon (de derde engel naast de engelen van leven en dood) je leven kan beïnvloeden door je te laten zien wie je bent. Maar hoe weet je wie die persoon is? Hoe herken je hem/haar?

Het Lion Park hotel in Londen is een bescheiden hotel dat in de loop der tijd steeds sjofeler wordt. In 1999 is het een derderangs verblijf geworden waarvan Maddy zich niet kan indenken dat haar moeder Lucy hier vroeger graag kwam. In 1952 echter was het een chic, rustig hotel waar zich een tragedie zou gaan afspelen waarvan de gevolgen nog heel lang zichtbaar zijn in de levens van alle betrokkenen; zelfs van hen die toen nog niet geboren waren. De bewoners zijn gewone mensen met gewone, alledaagse liefdesgeschiedenissen, maar wanneer haat en jaloezie hun intrede doen verschijnt de engel van de dood en veranderen de levens van alle betrokkenen voorgoed.

Alice Hoffman beschrijft de gebeurtenissen feitelijk van achter naar voren. Je kunt de verhalen chronologisch lezen door bij het derde deel te beginnen en te eindigen in het heden bij het eerste deel, zoals wel eens wordt gesuggereerd in beschrijvingen over het boek. Maar de kracht van 'De derde engel' komt juist naar voren in de volgorde die de auteur heeft gekozen. Dan pas zie je de prachtige constructie van het verhaal zich ontvouwen als een bloem die langzaam tot bloei komt en ineens in volle pracht staat te pronken.

In het begin vond ik het boek wel mooi en vlot geschreven maar zonder diepgang, een gewone roman zoals er zoveel zijn. Na het slot was ik diep onder de indruk van de manier waarop ze de levens van alle personages met elkaar heeft verweven. Alle verhalen vallen als puzzelstukjes in elkaar en laten je met een gevoel van verwondering achter. Een boek om direct nog een keer te lezen.