Recensie: Het ijzeren huis - John Hart

John Hart (1965) heeft zich na verschillende baantjes met succes volledig op het schrijven gericht. Hij is de enige auteur van wie twee opeenvolgende boeken de prestigieuze Edgar Award hebben gewonnen. Zijn werk wordt wereldwijd uitgegeven en is in 29 talen vertaald. Ook in Nederland hebben zijn voorgaande boeken lovende kritieken gekregen.

Michael en Julian zijn twee broers die opgroeien in 'Het ijzeren huis' een weeshuis in de desolate Iron Mountains in Noord-Carolina. Julian is de jongste en de zwakste van de twee en wordt continu gepest. Wanneer hij op een kwade dag, na de zoveelste pesterij, zijn grootste kwelgeest doodsteekt, neemt Michael de schuld op zich en vlucht. Ze zijn dan 9 en 10 jaar oud. Het is de dag dat beide broers zouden worden geadopteerd door de rijke Abigail Vane, een vrouw met geheimen maar ook met een liefdevol hart voor de jonge Julian die ze in haar gezin opneemt. Michael verdwijnt uit Julians leven en komt terecht bij een maffiabaas die van hem een gewetenloze moordenaar maakt. Drieëntwintig jaar later stort de wereld van Michael nogmaals in; hij vlucht opnieuw en moet zijn broer zien te vinden voordat zijn achtervolgers dat doen.

Het ijzeren huis is een ijzersterke thriller die staat als een huis. Net als in zijn voorgaande boek, Onschuld, treft het kwaad jonge kinderen die zich alleen moeten zien te redden in de harde wereld van de volwassenen, die hen niet beschermen zoals ze dat zouden moeten doen. Hart smeedt een verhaal waarbij heden en verleden nauwer met elkaar verbonden zijn dan in eerste instantie lijkt. De lezer wordt ondergedompeld in een kolkende stroom van haat en woede, waarbij de soms poëtische taal compleet haaks staat op de gruwelijke gewelddadigheden die worden verteld. Maar hij is ook getuige van een opoffering en een liefde die boven alles uitstijgen. Het ijzeren huis is een intens en heftig verhaal waarbij overleven een krachttoer wordt voor de hoofdpersonen. Zelfs wanneer Hart wat rustpauzes inbouwt, blijft hij de aandacht vasthouden met precies genoeg speldenprikjes van spanning om je gebiologeerd verder te laten lezen. En net wanneer alle puzzelstukjes op hun plek lijken te vallen en de plot helder wordt, volgt een verrassende ontknoping die je in de verste verte niet kon vermoeden.

Dit boek steekt door zijn aandacht voor karakters, zijn ontwikkeling van de plot en vanwege het indrukwekkende en poëtische taalgebruik met kop en schouders uit boven veel zogenaamde literaire thrillers. Een waar genot om te lezen.

(Deze recensie is eerder verschenen op www.crimezone.nl)