Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd - Den Tex en Timmerije

Nadat ik al een paar keer verlekkerd naar het boek had staan kijken, kwam de gelegenheid om het boek via NotJustAnyBook te lezen. Die gelegenheid heb ik direct aangegrepen en ik heb daar absoluut geen spijt van gehad.

Het boek gaat over de liefde tussen Guus en Lienke, een jong echtpaar in Indië dat bij de bezetting van Indië door de Japanners in 1941 elkaar uit het oog verliest. Guus is in dienst van de luchtvaarttak van de KNIL. Hij was met een aantal collega's in Australië om nieuwe vliegtuigen op te halen wanneer de Jappen Nederlands-Indië binnenvallen. Vanaf die plek maken ze mee hoe de hoge heren hun hagje proberen te redden en politieke spelletjes spelen. Ze zijn gefrustreerd en proberen naar Indië terug te gaan om hun gezinnen op te halen, maar dat mislukt keer op keer. Totdat ze slachtoffer worden van een sinister complot met grote gevolgen voor Guus en zijn vrienden.
Intussen is Lienke samen met familieleden in een kamp geïnterneerd en maakt daar de nodige gruwelen mee.

Het boek heeft mij bij tijden ontroerd vanwege de afstand en tijd overstijgende liefde van Guus en Lienke, en een ongemakkelijk gevoel gegeven wanneer beschreven wordt hoe er door legerleiding en politiek met mensen is omgesprongen. De combinatie van auteurs (een thrillerschrijver en een auteur van historische en literaire non-fictie) geeft het verhaal een verassende diepte: de spanning van een zoektocht naar de waarheid en de historische component maken het boek voor mij als geschiedenis- en thrillerliefhebber een must om gelezen te hebben.

'Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd' is een mooi en emotioneel geladen monument voor iedereen die tijdens de Japanse bezetting van huis en haard verdreven waren.

Na deze lovende woorden toch ook een punt van kritiek: de schrijvers zijn veel te gedetailleerd in hun beschrijvingen. Alles maar dan ook alles wordt verteld waar het soms beter was geweest om daden voor zichzelf te laten spreken. En de laatste hoofdstukken geven voor mij geen meerwaarde aan het boek, maar zijn meer een afsluiting om de cirkel helemaal rond te maken. Beetje overbodig. Maar dat daargelaten heb ik het boek met veel plezier en geboeid gelezen.

Ik heb dit boek gelezen voor 'Eenperfecte dag voor literatuur' van NotJustAnyBook.