Mirjam Rotenstreich (1959) is schrijfster en stelde diverse bloemlezingen en boeken over literatuur samen. In 2002 schreef zij haar eerste roman: Salieristraat no. 100. Na de dood van haar zoon Tonio (waarover haar man A.F.Th. van der Heyden zijn roman Tonio schreef) schreef zij het boek Verloren mensen, waarin de thema's verlies en vrijheid centraal staan.
Abbi Mandelbaum en haar zuster Zissel hebben een moeizame jeugd gehad, als kinderen van twee Joodse overlevenden van de concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog. Beide ouders zijn de verschrikkingen nooit te boven gekomen, en door het boek heen geeft de auteur een schokkend beeld van wat dat voor het gezin Mandelbaum heeft betekend.
Na de dood van haar ouders gaat Abbi naar Zwitserland, naar de plek waar de familie vroeger veel plezierige gezinsvakanties heeft doorgebracht. In eerste instantie denkt ze een gezellige vakantieflirt te kunnen hebben met haar huisbaas Philip. Ze is door hem gebiologeerd maar zijn denkbeelden en verhalen choqueren haar steeds meer. Temeer daar hij haar voorspelt dat zij Zwitserland niet levend zal verlaten. De dreiging wordt steeds reëler tot zij geen kant meer op kan.
Rondom de thema's verlies en vrijheid heeft Mirjam Rotenstreich een fascinerend verhaal geschreven van angst en dreiging maar ook van moed en overleving. Maar wat is overleven wanneer je het verleden niet achter je kunt laten, wanneer je slachtoffer blijft? Kun je je noodlot ontlopen of ben je gedwongen, zoals Philip de filosofie van Nietzsche belijdt, de eeuwigdurende terugkeer van hetzelfde te ondergaan? Moet je in angst blijven leven of kun je zelf je lot bepalen?
Pas wanneer deze vragen beantwoord zijn, is er een toekomst voor de overlevenden weggelegd.
Verloren mensen: het zijn de mensen die niet kunnen leven met hun verleden. De essentie van het boek is: je kunt in het verlies blijven hangen en je leven komt tot stilstand, of je worstelt je er bovenuit en krijgt weer zicht op de toekomst.
Verloren mensen is geschreven als een spannende roman, waarmee Rotenstreich een breed publiek zal aanspreken. Vanwege het thema geen simpel boek, maar door de soepele schrijfstijl leest het als een trein. Af en toe haperde het spannende gedeelte wat doordat actiemomenten niet tot volle ontplooiing kwamen, maar er zat voldoende vaart in het verhaal om dat op te kunnen vangen. Boeiend boek met een aangrijpende thematiek.
(recensie geschreven voor crimezone.nl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten