De Oostenrijkse schrijfster Ursula Poznanski (1968) heeft tot nu toe alleen jeugdboeken geschreven. Met Vijf heeft ze zich voor het eerst aan een thriller voor volwassenen gewaagd. Een onbekende schrijfster, dan is een aanbeveling van Karin Slaughter op de cover mooi meegenomen, hoewel ik daar ook niet al mijn kaarten op zal zetten. Te vaak is een aanbeveling een teleurstelling gebleken, maar in dit geval maakt Poznanski alle verwachtingen meer dan waar!
In Vijf maken we kennis met rechercheur Beatrice Kaspary. Ze is gescheiden, heeft twee kinderen en wordt lastiggevallen door haar ex. Wanneer zij met haar collega Florin Wenninger bij een dode vrouw in een weiland wordt geroepen, begint de speurtocht naar een moordenaar die hen via coördinaten zoals ze bij geocachen worden gebruikt, van de ene naar de andere dode leidt. Het kost Beatrice heel veel moeite en bijna haar eigen leven om er achter te komen wat de verbindende factor is tussen de zeer verschillende slachtoffers en zo de moordenaar te ontmaskeren.
Ik vond dit een zeer boeiend boek; het pakte me vanaf de eerste bladzij en ik vond het heel lastig om weg te leggen. De schrijfstijl is vlot en pakkend en de spanning wordt professioneel opgevoerd. Daarbij zijn de meeste (hoofd)personages goed uitgewerkt en spelen soepel samen – met een passende uitzondering voor de baas van Beatrice die een onbegrijpelijke hekel aan haar heeft en haar ex die haar lastig valt. Dat brengt een uitgebalanceerde extra gelaagdheid aan in het verhaal.
De plot is mooi verstopt in het verhaal en de introductie van geocachen als een middel om de zoektocht naar de moordenaar te vertellen is een verrassende, leuke vondst. En je merkt dat Poznanski daar veel van weet; ze geeft zelf in het nawoord al aan dat ze zelf ook geocacher is.
Als debuut voor volwassenen vind ik Vijf een zeer geslaagd boek en wat mij betreft komt er op korte termijn een vervolg, want ik ben nog lang niet uitgekeken op Beatrice en haar team.
In Vijf maken we kennis met rechercheur Beatrice Kaspary. Ze is gescheiden, heeft twee kinderen en wordt lastiggevallen door haar ex. Wanneer zij met haar collega Florin Wenninger bij een dode vrouw in een weiland wordt geroepen, begint de speurtocht naar een moordenaar die hen via coördinaten zoals ze bij geocachen worden gebruikt, van de ene naar de andere dode leidt. Het kost Beatrice heel veel moeite en bijna haar eigen leven om er achter te komen wat de verbindende factor is tussen de zeer verschillende slachtoffers en zo de moordenaar te ontmaskeren.
Ik vond dit een zeer boeiend boek; het pakte me vanaf de eerste bladzij en ik vond het heel lastig om weg te leggen. De schrijfstijl is vlot en pakkend en de spanning wordt professioneel opgevoerd. Daarbij zijn de meeste (hoofd)personages goed uitgewerkt en spelen soepel samen – met een passende uitzondering voor de baas van Beatrice die een onbegrijpelijke hekel aan haar heeft en haar ex die haar lastig valt. Dat brengt een uitgebalanceerde extra gelaagdheid aan in het verhaal.
De plot is mooi verstopt in het verhaal en de introductie van geocachen als een middel om de zoektocht naar de moordenaar te vertellen is een verrassende, leuke vondst. En je merkt dat Poznanski daar veel van weet; ze geeft zelf in het nawoord al aan dat ze zelf ook geocacher is.
Als debuut voor volwassenen vind ik Vijf een zeer geslaagd boek en wat mij betreft komt er op korte termijn een vervolg, want ik ben nog lang niet uitgekeken op Beatrice en haar team.
Gelezen als leesclubboek voor crimezone.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten